De nederbeat herleeft bij Lucky Fonz & de Felle Kleuren

Compleet nieuwe vorm, maar gelukkig met dezelfde inhoud

Sander Nieuwenhuijsen (tekst) & Donald van Tol (foto's) ,

Als Vera’s Peter Weening ‘Krijg Toch Allemaal de Kolere’ opzet en er uit volle borst wordt meegezongen is de toon voor de avond gezet. Er mag vanavond gelachen, gedanst en gezongen worden bij inmiddels Nederlands bekendste singer-songwriter Lucky Fonz III.

Compleet nieuwe vorm, maar gelukkig met dezelfde inhoud

Als Vera’s Peter Weening ‘Krijg Toch Allemaal de Kolere’ opzet en er uit volle borst wordt meegezongen is de toon voor de avond gezet. Er mag vanavond gelachen, gedanst en gezongen worden bij inmiddels Nederlands bekendste singer-songwriter Lucky Fonz III.

Voordat Lucky Fonz zijn nieuwe rock-'n-roll kwaliteiten laat zien bewijst Eefje eerst waarom ze vorig jaar de Grote Prijs ook alweer won. In haar fijne Nederlandstalige liedjes doet ze scherpe observaties die vergelijkbaar zijn met de nummers van de Groningse zangeres Flux. Eefje de Visser staat in haar eentje op het podium, maar weet een eigen geluid te creëren door vernuftig gebruik van een sampler. In januari komt haar debuutalbum uit en speelt ze ook op Noorderslag!

Van Lucky Fonz III (Otto Wichers) waren we gewend dat hij in zijn eentje het publiek inpakte met gevatte grappen maar bovenal melancholische folkliedjes. Op zijn laatste album ‘Hoe Je Honing Maakt’ viel er al te proeven aan het nieuwe geluid van de Amsterdamse singer-songwriter. Nu hij daadwerkelijk met zijn band ‘de Felle Kleuren’ op het podium staat valt alles op zijn plaats. Jaren van opkropte rock-'n-roll aspiraties barsten uit in een opgewekte nederbeatshow.

Uiteraard is een deel van de succesformule van Lucky Fonz bewaard gebleven. De vragen  uit het publiek, de grappen en flink wat publieksparticipatie blijven een belangrijk deel van de show. Ook heeft hij een duidelijk deel van de set afgebakend waarin de band het podium verlaat en hij op verzoek nummers van zijn eerste drie platen akoestisch speelt.Het grootste deel van de set speelt Wichers echter op elektrische gitaar samen met zijn band de Felle Kleuren en voert het optimisme de boventoon.

Wichers heeft een nieuwe vorm gevonden om zijn sterke teksten te brengen. Een vorm waarin hij zich duidelijk erg thuis voelt en die deuren opent naar nieuwe genre’s en mogelijkheden.Toch blijven de nummers, ondanks een vrolijk baslijntje, in de kern een sterk singer-songwriter karakter behouden met diepere lagen en zwaardere thema’s.

Met zijn acteertalent weet Wichers overigens iets goed te verbergen voor het Vera-publiek. Want hoe levendig hij ook oogt op het podium, eigenlijk blijkt hij ziek, zwak en misselijk te zijn. Hij moet dan ook echt even het podium verlaten, om daarna iets bleker, maar met band, terug te komen. Alles voor de show!