Geen nieuwe nummers dit jaar, maar toch wel een gig in Groningen. Shantel vergeet Groningen niet en Groningen vergeet Shantel niet. Het is inmiddels al de derde keer in de laatste drie jaar dat hij in de Oosterpoort optreed. Hij en zijn Bucovina Orkestar weten hoe je een feestje bouwt, daar staan ze bekend om. Dus is het geen wonder dat de naam van Shantel bij veel Groningers de feestelijke belletjes doet rinkelen. Het staat garant voor een hoge opkomst en een volle zaal.

Het publiek kan niet wachten tot de band het podium opkomt. Zodra het gebeurt, is het meteen raak: veel applaus, gejuich en gedans. Andante Levante, Fige Ki Ase Me, Usti Usti Baba en natuurlijk de megahits Disko Partizane, Disko Boy en Planet Paprika worden met back vocals van het publiek gespeeld. Shantel en Bucovina Orchestar nemen de tijd om met het publiek te spelen en zelfs grapjes over Geert Wilders te maken – er is veel interactie. Niet alleen de concertbezoekers hebben plezier maar ook de musici zelf.

De allereerste keer dat Shantel en Bucovina Orkestar in de Kleine zaal stond waren er voornamelijk veel hippe jongeren in het publiek aanwezig, deze keer is het echter een echte mengelmoes van mensen van allerlei afkomst, bevolkingslagen en leeftijden , sommigen nemen hun ouders mee en anderen juist hun kinderen mee. Shantel's concerten brengt mensen samen: het is niet zomaar een concert, maar een multiculti feestje. In die paar uur verandert het publiek dat elkaar niet kent in een grote familie die samen danst en heel veel plezier heeft.

Van al dat gedans, gespring, geklap en gejuich wordt het redelijk warm in de zaal, maar gelukkig heeft Shantel daar een eigen trucje voor. Een roadie giet wat water op de drumstel van Shantel, terwijl hij dicht bij het publiek staat te drummen en het publiek krijgt een verfrissende douche. De tweede verfrissende douche komt uit een champagnefles die Shantel feestelijk als een Formule 1-winnaars het publiek in spuit. De hitte deert Bucovina Orkestar, bestaande uit twee violisten, een trompettist, twee trombonisten, harmonica speler en de drummer niet, ze blijven enthousiast het publiek van muziek voorzien. Samen met de Aretha’s Franklin’s van de Balkan als achtergrondvocalen weten ze het typische eclectische Oost-Europese diaspora- “soul” goed over te brengen.

Vaak is er een aanleiding voor een feest nodig. Dat geldt niet voor Shantel en Bucovina Orchestar - zij zijn zelf die aanleiding. Deze keer is er weer sprake van een ‘Nein mann, Ich will noch ein bisschen tanzen’ geval, want het publiek wil nog lang niet weg. Als de band het podium verlaat, moeten ze snel weer terugkomen, anders slopen de vele stampende voeten de Oosterpoort vloer. De Band komt op, om onder andere voor de tweede keer Disko Partizane te spelen, maar zelfs na de toegift laten de concertbezoekers ze niet gaan, ze blijven dansen en Shantel mee, als een kapitein die als laatste de boot moet verlaten.