Als alle artiesten op het podium de ogen dicht hebben, is het duidelijk; ze zijn opgelost in hun eigen muziek. Vol overgave slaan ze de snaren aan, drukken ze de toetsen in, betrommelen ze de drums en laten ze hun stembanden trillen. Het is als een puzzel die in elkaar valt; alles klopt.

 

De band die speelt heet Sunset Rubdown en komt uit Montreal (Canada).Ze krijgen meestal het stempel indiepop, maar in tegenstelling tot veel indiepop is hun muziek niet simpel. Er zijn veel lagen te vinden en geen van de nummers is bestaat uit: couplet, refrein, couplet, refrein. Wat het niet altijd makkelijk maakt om op het eerst gehoor de muziek al mooi te vinden, maar voor wie vaker luistert, zijn het allemaal liedjes die het oor prima weten te bekoren.

 

Dat Sunset Rubdown vanavond optreed in Vera is vrij bijzonder, of beter gezegd, het is bijzonder dat de zanger Spencer Krug tijd heeft gevonden. Naast zanger van deze band te zingen is hij namelijk ook de stem van Wolf parade, Swam Lake en Frog eye. Een gewilde stem dus. Gelukkig is die vanavond voor de Vera gereserveerd. Gelukkig, omdat hij niet zomaar in al die bandjes zingt; het is een stem die tot diep kan doordringen. Zijn stem samen met de breekbare, toch overweldigende stem van het meisje naast hem, Camilla Wynne Ingr, weten heel Vera stil te krijgen. Tussen de nummers door is werkelijk een speldenknop te horen vallen. Daar moet bij gezegd worden dat er maar honderd mensen zijn, maar ook al zou het de helft daarvan zijn, totale stilte, dat is bijzonder.

 

Betoverd kijkt Vera naar een ingetogen concert, waarbij alles uit de muziek wordt gehaald wat er uit te halen valt. Met als hoogtepunt het intense ‘Us onces in between’. Liefde voor de muziek, het genot van samenspelen, het straalt er allemaal van af. Als ons wordt verteld dat ze een wat langere set spelen, vinden we dat eigenlijk helemaal niet zo erg. In één woord, subliem!