Vanavond geen wah-wah gitaren, maar een toetsenist die alles uit de kast haalt en ons bijna doet vergeten dat we naar een driekoppige band luisteren. Tanya Stephens, Jamaica’s bekendste vrouwelijke reggaezangeres (en reggae DJ, trouwens) houdt het vanavond in de Grote Zaal van De Oosterpoort simpel qua entourage. Veel meer lijkt ze ook niet nodig te hebben, want deze kleine vrouw met haar zonnebril weet het redelijk uitgelopen publiek prima te bespelen met haar aanstekelijke combinatie van reggae, dancehall, schuine moppen en kritische noten. Tanya Stephens is in Europa vooral bekend van haar hit “It’s a Pity” (you already have a wife) uit 2006, maar haar carrière voert al wat verder terug: in 1994 verscheen haar eerste album “Big Things a Gwaan”. Haar meest recente album “Rebelution” dateert uit 2006 en het hiervan afkomstige nummer “These Streets” leverde haar een lange nummer 1 notering in Jamaica en omliggende landen op. Vanavond passeren nummers van start tot heden de revue, waaronder het flirterige “Boom Wuk”, het beschouwende “These Streets” en “Little white Lie”, waarin ze zingt over een moeder die liegt over wie de vader van haar kind is. Als sneer naar verschillende critici die haar ervan verdachten lesbienne te zijn, bezingt ze “a specific bodypart” ook wel (I love your) "long ding dong”, tot grote hilariteit van de dames in het publiek. Dat ze de onderliggende reggaeboodschap van liefde en eenheid predikt, blijkt wanneer ze ons oproept om elkaar te blijven zien voor wie we zijn, om zo bij te dragen aan world peace. Uiteraard met een Tanya knipoog, want een minuut later vraagt ze ons om te bidden voor Barack Obama “because he inherited the most fucked up country in the world”. Een smakelijke afwisseling van grappen en grollen, reggae-dancehall, een positieve boodschap en vakmanschap. Tanya maakt haar belofte waar. En dat op een regenachtige maandagavond in De Oosterpoort. Lekker.