Het is een knappe prestatie, hoe het Bevrijdingsfestival in het Stadspark is uitgegroeid tot een festival met vele gezichten. Ook minder grote namen krijgen een kans, zoals de relatief onbekende, maar al jaren fantastische platen makende Ralf Meyer & The Jack Herren Band. De set van DJ Mason in de Zadeltent wist een bescheiden dancepubliek goed los te krijgen en het latin podium werd al snel een uiterst zonnig en vrolijk hoekje, waar kinderen van acht jaar spontaan het middagprogramma afsloten met breakdance op de Baile funk (Braziliaanse getto-electro) van Mia. Hier waren ook de lekkerste exotische hapjes te genieten. Onderweg naar het hoofdpodium mochten veel organisaties gratis hun stand planten, zodat ze voorbijgangers bekend konden maken met culturele activiteiten of confronteren met ideeën over politiek en samenleving, waardoor soms spannende interacties tussen actievoerders en toevallige voorbijgangers ontstonden. Het vrije woord is een hoog goed op deze dag, dat bij het festival goed in ere leek te worden gehouden. Later, in de stad, resulteerden bepaalde ervaringen van vrijheid, met name die van dronken mensen die denken dat dit betekent dat je maar alles tegen iedereen kunt roepen als je een borrel op hebt, nog wel eens in bedroevende taferelen. Vrijheid nemen is gemakkelijk, vrijheid geven is een kunst. Bevrijdingsfestival 2007 bood aan veel geledingen van de samenleving de vrijheid om op hun manier deel te nemen aan de feestelijkheden en verdient hiervoor niets dan lof.