Awkward I en Fuck The Writer: vruchtbare samenwerking tussen eenlingen

‘We kunnen ook wel samen een hele plaat opnemen’

Marcel Trip, ,

Een wijdverbreid cliché over singer/songwriters is dat ze nogal op zichzelf zijn. Loners. Zoals in zoveel clichés zit ook hier waarschijnlijk wel een kern van waarheid in. Het was dan ook wel vreemd dat Awkward I (Djurre de Haan) en Fuck The Writer (Emil van Steenwijk) zaterdag 10 maart samen op de planken stonden in café Roezemoes.

‘We kunnen ook wel samen een hele plaat opnemen’

Djurre: “Ik ben niet zo’n bandjesmens. Maar het is wel een stuk leuker om ergens samen te spelen, helemaal als je zolang in je eentje gespeeld hebt. Onze samenwerking gaat eigenlijk heel organisch.” Emil: “Het is ook wel fijn om feedback te krijgen als je een nummer aan het schrijven bent.” Het repertoire bestond uit nummers van beide artiesten, hier en daar aangevuld met een cover. Inderdaad verliep de samenwerking tussen de muzikanten als vanzelf. Beurtelings zong de één tweede stem bij de ander, soms werd er alleen meegespeeld op gitaar. Af en toe werd er alleen maar op de klankkast mee getrommeld, of nam één van de twee even de tijd om rustig een sigaretje te roken. Dat het wat zachtere fingerpicking hier en daar verloren ging in het geroezemoes en de microfoon misschien iets te hard stond, kon de pret niet drukken. De gevoelige klanken van het duo vonden willige oren in het publiek. Heel soms werd het muisstil, wat best knap is in een afgeladen kroeg. Na het spelen van de set waren de heren er nog niet flauw van. Boven in Roezemoes werd onder het genot van enkele biertjes tot in de late uurtjes doorgespeeld, tot groot genoegen van het overgebleven publiek. Maar de samenwerking gaat verder dan gezamenlijke optredens. Zo speelde Emil ook een belangrijke rol bij het opnemen van de nummers voor de nieuwe EP van Awkward I. Samen werkten ze aan de opnames in een zolderkamer in Rotterdam. Deze periode vormde ook de inspiratie voor het nummer Goddamn Rotterdam. Klaarblijkelijk beviel het gezamenlijk opnemen goed, want Djurre denkt erover om de EP niet uit te brengen, maar genoeg materiaal op te nemen voor een album. Djurre: “Deze opnames zijn veel minder lo-fi. Er is veel meer aandacht besteed aan de instrumenten en de liedjes zijn veel meer gelaagd, ook omdat Emil meespeelt. Het klonk zo goed dat ik dacht dat we ook wel een hele plaat op kunnen nemen.” Emil: “Die gelaagdheid komt doordat we op andere manieren met muziek bezig zijn. Ik ben altijd al gericht op opnemen, en Djurre juist niet.” Een vruchtbare samenwerking dus, en dat nog wel tussen twee eenlingen.