De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik deze cd al een tijdje in mijn bezit heb en dat ik er, min of meer bewust, een tijd lang niets mee heb gedaan. Ik wist gewoon niet precies wat ik ervan vond. De muziek was erg goed, maar kon me net niet helemaal bekoren. Waarschijnlijk miste ik die vrolijke meestamper of dat aanstekelijke deuntje. Daarvoor hoef je in ieder geval níet bij Pale Children aan te kloppen. Ellende en misère alom. Maar goed, dat waren The Cure en Joy Division ook en toevallig genoeg heb ik ook erg weinig op met die bands. Nu wil ik niet suggereren dat Pale Children op het niveau van eerder genoemde bands staat. Maar goed zijn ze wel. En muziek hoeft natuurlijk niet altijd te pleasen. Kortom, dit is een erg goede cd. Ze nemen zichzelf misschien iets te serieus, maar ach, daar is de liefhebber wel aan gewend. O ja. Als je de cd ziet staan en niet van serieuze muziek houdt, koop hem dan toch maar want het artwork is werkelijk geweldig! De op Afrikaanse kunst gebaseerde tekeningen zijn soms ronduit luguber en zorgen ervoor dat je alsnog in de stemming komt voor het serieuzere werk.