Eerst maar eens even het complex verkennen. Als echte Groninger, die eigenlijk enkel in Vera komt, is het wel even wennen. Het is er zowaar schoon, opgeruimd, gestyled en er zijn zelfs gangen… In de bovenzaal speelt Left een harde numetal/punk-set. De staccato riffs, die toch erg goed klinken, beroeren de zaal niet echt. Het blijft opvallend rustig. Wie zijn hier nou stug… Wat wel snel opvalt, is dat de akoestiek in de voormalige kerk erg geschikt is voor vette gitaarmuren. Na even gekeken te hebben bij een, vooral in het begin, weinig enerverend optreden van Stevie Ann, snel weer door naar de grote zaal waar Elle Bandita de show gaat openen. Wie hier heel wat van verwacht, komt bedrogen uit. Het begint met een goede balletshow op geile electroclash. Hierna komt de leukste bitch van Nederland het podium op en doet alsof het haar allemaal geen reet interesseert. Een beetje jammer, want het is eigenlijk gewoon irritant. Vooral als ze dan ook nog wat onzeker overkomt. Als goedmaker (voor Groningers dan) belandt Eurosonic op de vierde plaats in de race voor het beste festival en staat daarmee tussen Lowlands en 5 Days Off. Gelukkig begint dan, na wat problemen met het geluid, MissAntarctica te spelen. De Engels/Nederlandse band speelt een harde en melodieuze mix van rock en wave, die nog het meest doet denken aan Chris Martin die liedjes van Placebo inzingt. Uiteindelijk wordt het wat vervelend en Impossible Situations begint zo, dus nog even Jan Smeets spotten, naar de wc (waar mr. Impossible Situations himself staat) en snel naar de bovenzaal waar Impossible Situations een optreden gaat geven. Deze band heeft de Grote Prijs van Nederland gewonnen in de categorie singer/songwriter. Dit zou je echter niet zo snel denken als je hem met een band bezig ziet. Er wordt eigenlijk vooral hele leuke punkpop gespeeld. Afgewisseld met anekdotes over zangleraressen. Het is opvallend dat veel van de optredende bands (onder andere. Nuff Said, TrackAddicts, Left en Skip The Rush) gebruik maken van dikke gitaarmuren en harde riffs. Ze halen duidelijk veel bij de numetal vandaan. Dit klinkt op papier niet als een compliment. En dat zou het ook niet zijn geweest als ik er niet bij had gezegd dat ze deze invloeden erg goed verwerken in hun songs. (En dat ze er niet bij gaan rappen). Dan wordt in de grote zaal de award ‘Wat willen we niet meer zien of horen in 2006’ uitgereikt. Deze wordt gewonnen door de Amsterdamse hiphoppers van De Jeugd Van Tegenwoordig. Ze laten hiermee grote namen als Frans Bauer achter zich. De Jeugd lijkt overigens zeer vereerd met de award en is niet te beroerd om dankbetuigingen uit te spreken aan het hof van Jacques d’Ancona. Het gekloot van De Jeugd van Tegenwoordig, hoe voorspelbaar het ook is, is het enige spontane wat we deze avond zullen zien. De hele boel is strak ingepland, maar door problemen met het geluid verloopt het allemaal wat rommeliger dan verwacht en lijkt het een beetje amateuristisch. En als Groningen dan ook nog ‘es met wat prijzen thuis zou komen…We winnen helemaal niets. Okay, Eurosonic is het op drie na beste festival van Nederland, maar een zaal als Vera verdient toch zeker wel een award voor beste poppodium. En wat is er mis met LPG? Ach ja, het zal wel kift zijn, maar qua sfeer wint Vera in alles van Paradiso. We kijken toch veel liever bandjes in een versleten garage dan in een gepimpte kerk… Op Fabchannel een live verslag van de avond.