Op het laatste feestje van Stichting Holodeck in het voormalige Waterleidingbedrijf was men voor de verandering al vroeg aanwezig. De meeste feestjes beginnen pas om een uurtje of één te lopen. Maar bij de laatste Club Plus was het om elf uur al dringen bij de bar. Op eerdere feesten moest het feestjespubliek dat om één uur kwam aanwandelen vaak teleurgesteld de aftocht blazen, omdat de tent al vol zat. Rijen mensen bij de deur probeerden de organisatie te overtuigen van het feit dat ze naar binnen moesten en weigerden een verlate dj door te laten. Dat gerucht heeft zich snel verspreid, en dus kwam iedereen dit keer op tijd. Voor de zekerheid. Het uitgebreide electromenu dat Holodeck ons op dit laatste feestje voorschotelde, was dan ook niet iets om te missen. De platen van dj Itchy wisten flink wat mensen de dansvloer op te lokken, maar het werd pas echt dringen bij het live optreden van electrokoning Rude 66. Electro zoals het bedoeld is: rauw, smerig en sappig. De stem van de zangeres is hoogstwaarschijnlijk warm en vol soul. Toch werd deze zonder pardon vervormd tot een blikkerig robotstemmetje. In de kleine zaal draaiden lokale helden Foefur en Marike plaatjes en liet Woolmark zijn live set horen. Dia’s van nieuwbouwwoningen en hun gelukkige bewoners sierden de muren van expositieruimte Brak!. Door de ramen was het desolate CiBoGa-terrein te zien. Verlicht door een schijnwerper stond midden op het terrein een televisie, die eenzaam zijn blauwe licht uitstraalde. Het sloopmaterieel stond al klaar bij het tegenoverliggende pand, waar elke verdieping om en om oplichtte door achter het raam geplaatste stroboscopen. Gaf de naderende sloop het feest een extra impuls? Misschien. Maar ook los daarvan was het een erg goed feest, met een underground karakter in Holodeck-stijl. En, gelukkig, ondanks het feit dat de stichting binnenkort pandloos is, blijft Holodeck bestaan en kan de stad hopelijk in de toekomst een nieuw feest verwachten.