Tegen half vier werd het na een wat moeizame aanloop van de avond toch nog gezellig, al sprongen de vonken er nog steeds niet vanaf. Wat is dat toch met Simplon? De sound is goed, de zalen zijn prima, het bier is goedkoop en de programmering laat op zo'n avond niet te wensen over. Wanneer ik hetzelfde concept vertaal naar een gemiddeld feestje in wijlen het Waterbedrijf, dan denk ik dat de programmering daar wel goed had gewerkt. Is het de inrichting zonder vonkende elektroden? Kwam het gewoon doordat er pas na drie uur genoeg publiek was? Waar waren de gangmakers? Was de reden, zoals iemand opperde, dat er een overdosis electro is in Groningen? Of komt het doordat de programmering te underground was voor Simplon? Of door Simplons imagoprobleem? Het publiek leek niet voor de acts te komen, maar bouwde tegen het einde toch maar een feestje op de klanken van Legowelt. De artiesten hadden het zelf wel goed naar de zin. TLR zag er weliswaar uit alsof hij weer veel te weinig had geslapen, en eigenlijk maakten ze allemaal de indruk behoorlijk van de wereld te zijn, maar ze beleven hun muziek wel intens en dat slaat op den duur toch over. Toch kreeg ik de indruk dat dit publiek liever gewoon een Benny Rodriquez had gehad en dat de groepen en dj's meer gebaat waren bij een iets meer underground publiek. Een mismatch dus, die gelukkig niet voor iedereen het plezier bedierf. Ruud 'Zudisko' bangde wild met zijn haren toen zijn plaat los ging voor een bijna lege bovenzaal, maar kreeg het met Wesz ook daar toch nog een beetje los, tegen het einde van de nacht. "Op de vorige Zapclub hadden ze ook maar negentig man", wist laatstgenoemde dj mij nog te vertellen. Toch weet Dr. Lektroluv in Groningen wel weer volle zalen te trekken door de muziek toegankelijk te houden en er een leuke act van te maken. Is dat wellicht de lering die we hieruit mogen trekken, dat voor SImplon de muziek minder underground moet zijn en er qua act en entourage meer mag gebeuren?