Waar de druk bezette 3voor12|Groningen-vergadering lang doorging, was er weinig tijd om het voorproefje van de avond, het Friese Believeisadoubt, te bekijken. Een nummertje of drie werd nog net meegepikt. De mannen brachten een mix van vooral Incubus-achtige metal en Amerikaanse punk. De muziek kwam op sommige momenten minder geïnspireerd over en bepaalde schema’s klonken erg bekend, maar de bevlogenheid en de goede stem van de zanger maakten veel goed. Het Franse A Red Season Shade zit net als Believeisdoubt bij boekingsburo Sara Bjorklund Bookings, waar veel ruimte is voor bands die zich in de moeilijk af te bakenen ‘emo’ en ‘indie’ regiones bevinden. Tevens zijn de heren uit Nice op tournee met het Groningse Jetsetready, en dat viel bij het eerste nummer al te horen. De soms harde dan weer dromerige muziek van A Red Season Shade is geënt op melodieuze gitaarpartijen, soms ondersteund door een ingespeeld loopje. Bij de eerste paar stevige nummers wist de zanger/bassist zich gesterkt door twee inventieve muzikanten op gitaar en dito drummer. De Fransen bouwden hun set uiterst slim op naar een onovertroffen melancholisch niveau in een instrumentaal nummer waarin de zanger achter z’n keyboard schoof en een van de twee gitaristen er een strijkstok bij pakte. De sound van het meer dromerige tweede deel deed denken aan Lawn en Audiotransparent, om nog meer Gronings vergelijkingsmateriaal op te noemen. Het toegestroomde publiek kon erg genieten van de uiterst sfeervolle klanktapijten, maar kwam uiteindelijk voor headliner The Spirit That Guides Us. Het markante aan TSTGU is dat er de filosofie heerst dat de muziek en de Geest als belangrijkste zaken worden beschouwd, boven ego’s en misschien zelfs opgebouwde vriendschappen. De band staat hier werkelijk voor, want ook nu kende het zevental weer wat nieuwe gezichten, waaronder de zanger van het nu stilliggende This Beautiful Mess. Het nu Noors/Nederlandse gezelschap heeft als motto “Never break the silence unless you can improve it”. Dat het niet stil bleef in Simplon, spreekt voor zich. De band hoefde niet eens alles te geven om de aanwezige fans voor zich te winnen; misschien dat het begin van de show daarom ook wat routineus overkwam. De daadwerkelijke Spirit kwam halverwege de set wel opzetten en met veel begeisterung rondden de mannen hun show in de redelijk gevulde Grote Zaal af. Er werden nummers van de meest recente plaat ‘North and South’ gespeeld, maar de zaal was het meest plat te krijgen voor ouder werk. The Spirit That Guides Us speelde bijzonder strak, maar de geest mag de volgende keer wel iets eerder uit de fles.