Even na achten is het zover, zo’n honderd meter naast de hoofdingang van De Oosterpoort. De kofferbak van de auto gaat open, de onvermijdelijke bakbrommer met gitaarversterker staat op de stoep en naast de auto snort een aggregaat. Er heeft zich al aardig wat publiek om deze setting verzameld, in afwachting van wat komen gaat. De drummer tikt af en op uitgerekend op de eerste tel van het optreden begeeft een van de snaren van de basgitaar het. Bassist Jeroen bedenkt zich niet, zet zijn bas weg en begint te rennen. In de verte zien we hem gaan, nog steeds in gestrekte draf. Zanger-gitarist Steven en drummer Eli gaan maar met zijn tweeën verder. Een politiebusje dat met zwaailichten en loeiende sirenes voorbij scheurt, blijkt niet op jacht naar de bassist, want nog geen tien minuten later komt hij alweer aangehold met een andere basgitaar, plugt in en begint onder luid gejuich met de andere twee mee te spelen. Welkom bij The Kickers. Als je er even over nadenkt, is het eigenlijk kinderlijk eenvoudig. Toch is het in de geschiedenis van Noorderslag nog nooit eerder gebeurd: een band die de stoep voor de Oosterpoort uitkiest voor een optreden. En verdomd, het klinkt nog hartstikke goed ook, deze geïmproviseerde verrassingsaanval in de open lucht. Na de valse start spelen The Kickers de vrieskou vakkundig uit de botten, met wat we wel het meest hartverwarmende optreden van het hele Noorderslag Weekend mogen noemen. Inmiddels staat een man of tachtig – zowel de vaste fanbase als verbaasde festivalgangers – te luisteren naar de botte garagepunk. Na een krap half uur komen drie security-mensen van De Oosterpoort aangelopen om het optreden te beëindigen. Na enig getouwtrek om de zangmicrofoon met de zichtbaar geïrriteerde security gaat het trio eerst maar instrumentaal verder om na een paar liedjes het optreden toch weer mét vocalen voort te zetten. “Vrienden van ons hadden tegen de security gezegd dat als ze problemen met ons hadden, ze de politie maar moesten bellen”, vertelt drummer Eli Padmos later op de avond in De Oosterpoort. “We willen gewoon veel spelen”, zegt hij over het optreden. “We hadden vanavond ook gewoon thuis kunnen spelen, maar we dachten: we nemen alles mee en gaan hier voor de deur staan. Dit is veel leuker. Het speelt ook een beetje mee dat we het programma van Noorderslag niet zo goed vinden.” Maar wat heeft hij zelf dan te zoeken op Noorderslag? “Ik loop hier wat rond en bekijk wat bandjes, maar ik zie weinig leuks.” Groningen is gewaarschuwd. We zijn nog lang niet van The Kickers af. Deze stunt heeft alle clichés in zich die rock-‘n-roll zo onsterfelijk maakt: verrassing, drama, branie en rebellie. Alleen al op basis van zoveel Sturm und Drang verdient deze band het om volgend jaar aan de andere kant van de deur te spelen.