De argeloze bezoeker die op de stoep de niet mis te verstane rock-‘n-roll boodschap van The Kickers in de oren had geknoopt en vervolgens nietsvermoedend de Grolsch Foyer binnenliep, kreeg een koude douche. Daar stond namelijk de winnaar van de Grote Prijs te spelen. Lemonseven heten ze en ze spelen het type voor-elk-wat-wils rock dat mij al spoedig op de gedachte brengt ergens anders te gaan kijken. Ook in 2005 blijf ik me verbazen. De gitaarafdeling van de programmering begint daarmee niet fantastisch. Ook bij de swampy bluesrock van The Strikes kun je de vraag stellen wat daar de relevantie van is en waarom we dat hier moeten horen. Dan kunnen The Strikes wel een goed optreden neerzetten, maar er zijn in Nederland toch vast wel bands die vernieuwender en interessantere muziek spelen dan Lemonseven en The Strikes? Dat zou ook een kans zijn geweest om de Groningse inbreng op dit festival wat op te krikken, want dat is met twintig minuten LPG in de kleine 3VOOR12 Zaal wel erg karig. Niet dat de 3VOOR12-sessie van LPG tegenvalt. Integendeel, de eigenzinnige Excelsior-pop met de mooie meerstemmige passages komt goed uit de verf in het kleine bovenzaaltje en is op een positieve manier een oase van rust. Dat geldt in de kelder ook voor Vladimir. De verstilde pop met trompettist en trombonist heeft een desolaat karakter en mooie spanningsbogen. Mooie stem heeft die zanger ook. Blues Brother Castro is de eerste band van de avond die met een soort mix van Placebo en Voicst er met goed gevolg de sokken in zet. The Sheer brengt zijn fleurige niets-aan-de-hand Britrock met verve. De band is duidelijk goed geworden in het bespelen van grote zalen. Aan het eind van de avond maakt Voicst op de welbekende en beproefde ADHD-wijze zijn naam als dé gitaarband van het moment waar in de 3FM-MTV Zaal. Gelukkig is het geluid een stuk beter dan tijdens het concert dat ze onlangs – als voorprogramma van Bettie Serveert – in Vera gaven. Onder leiding van opper-ADHD’er zanger-gitarist Tjeerd werkt de band zich aanstekelijk jakkerend door de liedjes van het debuut 11-11. Eind goed, al goed. Op naar volgend jaar.