Zanger Martijn ter Veen, zowel door z’n fysiek als z’n podiumpresentatie een boegbeeld voor Karbo, verliet aan het eind van de zomer de band. Stembandproblemen speelden hem parten en dwongen hem eerst tot een tijdelijke periode van rust. “We wisten al een tijdje dat het best ernstig was”, aldus drummer Reinee Huizinga. “Na optredens had hij er wel last van. Maar eigenlijk heeft hij er nooit zoveel over gezegd. Hij durfde het verder ook niet te vertellen. Voor de zomervakantie kwam voor hem echt het breekpunt, maar na de vakantie heeft hij het ons echt verteld. Hij dacht toen (voor de vakantie, JdB) nog dat het na een tijdje rustig aan doen wel weer zou gaan.” “We hadden vlak voor de zomervakantie een optreden in Duitsland, waarna Martijn zei dat hij last van z’n keel had”, vult gitarist Frank van den Beld aan. “Toen we allemaal terugkwamen van vakantie zei hij dat er niets aan verbeterd was. Toen heeft hij ook vrij snel het ziekenhuis bezocht. Daar werd hem gezegd dat het niet verantwoord was op deze manier verder te gaan. Het is een chronische aandoening. Je kan het even verhelpen, maar het zal zich altijd blijven herhalen. Toen dat duidelijk was hadden we Danny al staan voor de lopende optredens. Uiteindelijk hebben we hem er bijgevraagd.” Ondanks het feit dat het voor Martijn een treurige aangelegenheid was gaf hij toch z’n zegen aan een band zonder hem: “De band was heel belangrijk voor Martijn”, zegt Frank. “Hij vond ’t echter ook belangrijk dat we doorgingen. Er is geen moment over getwijfeld: we moesten gewoon door.” Dat de band nu al een single presenteert berust echter voor een groot deel op toeval. Het begon met een opnameopdracht van Danny in het kader van zijn studie aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden. “Toen we de drumtracks hadden opgenomen klonk het zo lekker dat het zonde zou zijn het verder met een goedkope productie te doen”, aldus Reinee. “We knalden er toen wat extra uren in. Van een halve mixdag hebben we er drie à vier gemaakt. We hebben het gewoon goed aangepakt.” Dat resultaat is te horen. De drie nummers op de single zijn hechter geconstrueerd dan voorheen. Ook klinkt de band zwaarder. Karbo is meer metal geworden. “Ik denk dat onze nieuwe zanger de muziek wat heftiger maakt”, vervolgt Reinee. “Martijn was wat meer punk- en hardcoregeörienteerd. Danny maakt ons echt metal. Daarnaast hebben we de cd echt strak kunnen inspelen.” “We zijn zelf ook echt beter geworden”, voegt Frank toe. “We hebben ons echt een ongeluk gerepeteerd voordat we de studio ingingen. Daarnaast is het de eerste keer dat we gebruik hebben gemaakt van de clicktrack. Dat scheelt ook.” - Is dat niet moeilijk en dan in het bijzonder voor jou?, vraag ik aan Reinee. “Nee het viel me juist heel erg mee. Ik werd er wel voor gewaarschuwd, omdat ik er niet zoveel ervaring mee had. Het ging uiteindelijk vrij gemakkelijk. Als je die tik uiteindelijk in je kop laat werken gaat het op den duur vanzelf. Bij het mixen en editen is het ook nog eens veel handiger.” Frank vult aan: “We hebben dit keer ook extra veel opgenomen. Bijvoorbeeld bepaalde drumtracks zes keer ingespeeld, speciaal voor de vettigheid. De opnames vonden plaats in november en december. Vanaf september zijn we druk bezig geweest met het opnemen van oefensessies. Ook hebben we akoestisch bij elkaar thuis gespeeld. Op een gegeven moment weet je dan helemaal wat er gaat gebeuren. In de studio is het dan uiteindelijk een kwestie van wegtikken.” “Het is in alle opzichten een stap vooruit”, sluit hij af. “Het klinkt beter, We vinden de nummers beter, de uitvoering is goed, de hoes (gemaakt door bassist Rutger Brouwer, JdB) is leuk. Het is een leuk document geworden.” CD-presentatie Shards of Glass Zaterdag 22 januari: KARBO SEIZURE AS IT BURNS KING LOCUST Simplon 21:30 - 02:00 entree is gratis