Vera lijkt een tikkeltje te klein voor jullie te zijn geworden; wordt het volgende keer een andere Groningse zaal? “Absoluut niet. We staan nu voor de derde keer in Vera, en dat bevalt ons meer dan prima. Mocht het volgende keer weer storm lopen, dan boeken we de zaal gewoon twee keer. Deze toer is tot nu toe sowieso verreweg onze beste. Alle shows waren zo’n beetje uitverkocht en het publiek was zonder uitzondering fantastisch.” Ik vond jullie vanavond muzikaal erg sterk, hoe voelde het voor jullie? “Vooral de eerste nummers gingen ontzettend lekker, om precies te zijn de eerste vijf liedjes. Er komen altijd wel weer wat kleine foutjes bovendrijven, en ik hoorde van een aantal mensen dat het geluid misschien iets te hard stond afgesteld. Maar verder zijn we erg tevreden over de avond. De sfeer zat er goed in, en er werd ontzettend hard meegezongen!” Jullie hebben onderdak gevonden bij het independent label Barsuk, dat onder andere werk van Death Cab For Cutie en Rilo Kiley heeft uitgebracht. Hoe bevalt die samenwerking tot nu toe? “De samenwerking met het label verloopt heel erg goed. Na jaren bij een major platenmaatschappij te hebben gezeten, voelt het echt als een verlossing. We krijgen een hoog percentage van de cd-verkoop, wat erg handig is als je van de band moet leven. En wat nog belangrijker is: ze houden met hart en ziel van onze band en onze muziek.” Death Cab For Cutie is onlangs toch verkast naar een major. Wat is hier de reden van? “Ik ken de jongens van Death Cab erg goed, maar eerlijk gezegd weet ik niet waarom ze bij Barsuk zijn vertrokken. Ze waren al vanaf het begin bij het label betrokken. Misschien waren ze gewoon toe aan iets nieuws. Een nieuwe stap in hun carrière.” Matthew loopt ineens gehaast de kleedkamer uit, als hij een telefoontje krijgt. Ik waag daarom een praatje met drummer Ira, die net aan een tirade over de New Yorkse club CBGB’s is begonnen. “Ik haat CBGB’s man, wat een rotclub is dat geworden! In de jaren tachtig was het nog wat, maar sinds een aantal jaren is de eigenaar alleen maar bezig een commercieel slagje te slaan uit de legendarische status van zaal. Elk jaar komt hij weer aan met een zielig verhaal dat de club dicht moet en dat het allemaal zo laf is van de overheden in New York. Maar ondertussen verdient hij wel weer massa’s geld met het organiseren van benefiets voor zijn zaaltje. Volgens het laatste nieuws gaat de club volgend jaar tijdens Halloween sluiten en verkast hij daarna naar Las Vegas om de club weer uit de grond te stampen. Vreselijk is het!” Met een brede lach op zijn gezicht komt Matthew weer binnen lopen. Hij loopt rechtstreeks naar de koelkast om twee biertjes te pakken. “You wanna beer dude?” Vervolgens begint hij in een doos te rommelen waar hij nog blijer van wordt…nieuwe platen. Wat heb je allemaal gekocht, Matthew? Je hebt daar een hele stapel platen! “Inderdaad, een hele stapel, en dat heeft mij zowat mijn hele maandsalaris gekost. The Ramones, wat oude soulplaten en nog veel meer goeds. Ik heb alleen het idee dat ik weer veel te veel betaald heb, dat heb je wel vaker bij die oudjes. Je weet nooit wat het nou precies waard is.” En alweer wordt Matthew gebeld. Het is in Amerika net dag geworden en hij heeft de hele tijd kennissen en familie aan de lijn. Ze zijn vast blij dat mister Caws en consorten over een paar dagen weer huiswaarts keren. Matthew, ik wil nog een ding weten. Jullie laatste album heeft meer dan drie jaar op zich laten wachten. Komt er nog een volgende plaat? “Er komt zeker weten een nieuw album. Wat dacht jij dan? We hebben voor ons laatste album 32 nummers geschreven en er zijn maar elf op de cd gekomen. Er is meer inspiratie dan ooit tevoren! Een aantal persoonlijke zaken hebben ervoor gezorgd dat de laatste plaat lang op zich liet wachten. Maar we zijn van plan om binnen twee jaar een splinternieuw album op de markt te hebben. Maar we gaan eerst nog een aantal keer de wereld rond voor The Weight Is A Gift…” Donderdag 30 maart is Nada Surf weer in Nederland te zien. Ze spelen dan in de Effenaar in Eindhoven.