17 september De Nieuwe Maan, Nijmegen Op aanraden van Jelle Smit (Krang) contact gezocht met de organisatie van de Popronde en dat leverde een aantal leuke optredens op. Jelle was aanwezig bij het allereerste optreden van Planet Orange (op een boot) en belt sindsdien regelmatig met goeie tips. Zo kwamen we via hem bij ons huidige label Silvox en speelden in een aantal leuke zalen door zijn enthousiaste lobby. Tijdens het inladen bij het Viadukt bleek dat van de oorspronkelijke zes leden er die dag maar vier zouden komen opdagen. Peter Haze was ziek en Thea Visser is onlangs bevallen van een zoon en kan zodoende om begrijpelijke redenen af en toe niet meedoen. Na overleg het optreden afgezegd. Dit zorgde voor begrijpelijke paniek bij zaal en organisatie. Eigenlijk had niemand zin om de bus weer uit te laden en naar huis te gaan. Na een emotionele peptalk van zanger Dikkie Visser sloeg de stemming om en na een telefoontje richting Nijmegen (“We komen eraan”) zaten we al snel op de snelweg richting Zwolle. De Nieuwe Maan bleek een klein cafeetje te zijn met een minuscuul podiumpje waar we nooit met z’n zessen op hadden gekund. Met z’n vieren paste het net. (Wel even aan Frits Vogt vragen of je naar de plee mag zodat hij z’n bas zo kan draaien dat jij er langs kunt.) VPRO-er Jaap Boots was door de organisatie gevraagd om een voorprogramma te verzorgen, omdat Planet niet alle nummers uit het repertoire kon spelen zonder Thea en Peter. Aardige vent, die Jaap. Even een cdtje in z’n gitaarkoffer gestopt. Je weet maar nooit. Harm Wierda had het druk die avond. Hij speelde afwisselend (en soms tegelijk) orgel, gitaar, piano, strings en synthesizer. Zoals soms een voetbalelftal boven zichzelf uit kan stijgen nadat er iemand het veld uit is gestuurd speelde de band die avond fantastisch. Minder melodieus weliswaar maar rauw, stampend en met totale inzet. Commentaar van iemand die een cd kocht na afloop: “Veel goeds over jullie gehoord, maar ik wist niet dat jullie zo lelijk waren!” De uitbaatster Marianne en haar leuke bardames zorgden voor een goeie ‘afterparty’ met veel Ramones (Johnny was net dood), Flip Kowlier en gratis bier. Na uitgezwaaid te zijn door het voltallige personeel (het inladen slaan we maar even over) terug naar Grunn. Bijna zonder muziek want Harm stopte een cassette in de speler terwijl er al een in zat. (moderne techniek..) Toch weer aan de praat gekregen en luisterend naar Time out of Mind van Ome Bob de terugreis aanvaard. 15 oktober De Spieghel, Groningen Een thuiswedstijd. Altijd stampvol in de Spieghel. Fans van het eerste uur, vaste klanten en toch ook weer een aantal nieuwe mensen, gezien het aantal verkochte CD’s na afloop. Enige minpuntje was het feit dat de koelkast uit de kleedkamer was verwijderd zodat je in de pauze naar de bar moet met je consumptiebonnetje. Van dit soort bezuinigingsmaatregelen snap ik nooit iets. Goed optreden. Helaas door omstandigheden weer zonder Thea. Wild publiek, wilde avond en nog later thuis dan na het optreden in Nijmegen. Dit weekend ook de definitieve versie gezien van de film die Arno Cupedo maakte over de band. Hoogtepunt was het interview met Harm, Peter en drummer Ben Onderstijn op de achterbank van Arno’s Ford Taunus: Harm houdt een onbegrijpelijk betoog over de stand van de sterren terwijl je Ben ziet denken :’Ik hoor er even niet bij”. Binnenkort op OOG- TV