Suicide, The Birthday Party en The Chrome Cranks zijn de eerste namen die mij te binnen schieten als ik vooraan het podium overdonderd wordt door de sluimerende psychotische new wave rock van het amsterdamse duo zZz. Een magisch geluid dat ik lang niet heb gehoord in de afgelopen paar jaren, omdat de underground scene voornamelijk wordt overheerst door garagepunk en stevige rock en roll. zZz is een vreemde eend in de bijt. Drummer en tevens zanger Bjorn Ottenheim zet een stevige en donkere beat neer zoals Nick Knox dat ooit deed bij The Cramps. Hynotiserend en opwindend, evenals zijn in reverb verdonken stem die in golven over je heen spoelt. Daan Schinkel valt ondertussen als een bezetene zijn orgel aan en haalt de meest vreemde en als de tering gierende geluiden uit zijn klankkast. De hele set klinkt als een zorgvuldig gecaste psychose; dromerige nummers, die ontaarden in gestoorde freakbeats (godspeed) of psychedelisch uitgesponnen dancetracks (ecstacy). Hoe dan ook, het bezeten duo brengt met veel verve een ruige mix van sixties beatmuziek en vroege jaren ‘80 postpunkwave. De ritme sectie is erg rauw en simpel, maar knalt erin als vuurwerk zZz is spookachtig goed en shit..supersexy. Pure adrenaline. Een kleine tegenvaller blijkt hoofdact Gem. De band is zo gehyped door de pers dat deze nieuwe Nederlandse Strokes aan te hoge verwachtingen moeten voldoen. Behalve zanger Maurits Westerik, die inderdaad een geweldige stem heeft, lekker hees en rauw geslepen door een bot mes, staat de band er een beetje beduusd bij. Gitarist Bas De Graaff speelt heerlijk gelikte en puntige riffs, zo van de New Yorkse straat geplukt en elk nummer lijkt een hit. Het mooie Summertime bijvoorbeeld is om je tranen te drogen, meeslepende romantiek en Rise and Fall en Tonight brengen het publiek tot leven en zijn hip, catchy en punkrock. Maar het ontbreekt de band aan dat rock en roll gevoel dat je hart grijpt en omknelt en dichtknijpt. Het merendeel van de set is teveel een eenheidsworst, waar te weinig tegenaan wordt geschopt. Westerik verontschuldigt zich nog wel aan het eind van de toegift, maar waarvoor is mij niet geheel duidelijk. De jongens van Gem zitten te verankerd in die Strokes, Libertines en Vines hoek. Luister eens naar Search And Destroy, Exile On Main Street of Soulfood desnoods.