BALLYHOO in de BRANDing #3

WIE ZAAIT ZAL OOGSTEN

Johanz Westerman, ,

Het idee van Ballyhoo in de BRANDing kwam vooral voort uit een behoefte. Wat mij opviel was dat het eiland dodelijk stil viel na de laatste voorstelling. Kennissen van me namen daarom maar hun eigen soundsystem mee om daarmee het strand op te gaan.

WIE ZAAIT ZAL OOGSTEN

Mijn toenmalige vriendin deed de programmering voor muziek- en straattheater bij Oerol en kwam op het geweldige idee om mij in contact te brengen met Guus, de eigenaar van het grootste strandpaviljoen hier op Terschelling. Dat bleek een gouden greep. Het succes van onze feesten heeft geleid tot paniek bij een paar lokale discotheken die opeens leeg waren, die ons via de lokale politiek probeerden tegen te werken en ook Oerol onder druk zetten. Er zijn echter ook plekken waar ze er leuker mee omgaan. Voormalig chef bij De Branding, die bij de eerdere Ballyhoo’s daar nauw betrokken was, heeft een eigen tentje nou bij Hoorn, waar elke avond voor een mannetje of tweehonderd DJ’s als Brian S. en Erik de Man optreden. Als programmeur hebben ze Martin Damen aangetrokken, die bij ons in De Branding ook al eens een leuk avondje heeft gedaan met Inter-Act. Harstikke leuk daar ik Kaap Hoorn, samen met vrienden hebben we na het voetbal een geweldige tijd gehad. Dat er nog geen honderd man was kon voor ons de pret niet deren. De derde plek waar ze sinds Ballyhoo in de BRANDing tijdens Oerol ook lekker los gaan, is De Stoep. Deze kroeg, waar Oerol ooit is bedacht, blijft hip en bijdetijds. In het begin moest ik er af en toenog wat ouds door gooien, maar toen ik daar maandag weer draaide hoefde ik alleen maar mijn eigen gang te gaan om de dansvloer van begin tot einde vol te houden. Heerlijk gedraaid dus en toen ik een acid bewerking van Kraftwerk mixte met Human League ging het dak er helemaal af. Een relnicht omhelsde mij wel een volle minuut tijdens het draaien en vertelde mij – na eerst nog mijn schoenen gekust te hebben- hoe vreselijk ‘fout’ het wel niet was om dat te doen. Kortom, sfeertje om te snijden daar. De concurrerende disco, die ons zo had tegengewerkt bij De Branding, had ondanks haar peperdure nieuwe lasershow maar twintig man. Maar het is niet alleen maar dansfeestjes bijwonen, wat wij hier met de grotendeels Groninger Ballyhoo kolonie doen. Nee, we zitten ook op de camping om sangria te drinken, oefenen voor de grote vuurspektakels die wij ooit zullen durven te brengen en er wordt tussen alle flauwekul door wat geluld over muziek, kunst en het weer. Hasjtikkie leuk, dat groepsgebeuren, dat miste ik de voorgaande jaren wel eens, toen ik naast 13 keer draaien ook nog 13 voorstellingen wilde bijwonen en nog vaker heen en weer moest rijden om bandjes en DJ’s te halen en te brengen. Er begint een fijn team te ontstaan en ook bij De Branding hoef je ze niets meer te vertellen. Het rolt. De enige voorstelling die ik tot nu toe heb gezien, was het fußball spektakel Duitsland-Nederland in een manege. Heerlijk de longen uit het lijf schreeuwen en te pas en te onpas ‘spelen’ en ‘wat zijn die Belgen stil’ schreeuwen. En onderwijl kennis makend met een jonge schone Rietvelt studente waarvan ik bijna van mijn barkruk viel. Tja, het was één van mijn beide avondjes vrij en daar moest ik van genieten. Bij de Ballyhoo in de BRANDing van woensdag zag ik de taferelen op de camping weer terugkomen op het doek. De dames het VJteam Polar hadden zich lekker uitgeleefd, en DJ Superchicque, mijn glam-electro-trash nickname, was daar al jonglerend te aanschouwen. Ik had hetzelfde T-shirt aangetrokken en het klopte weer allemaal. De woensdag was vroeg begonnen met een 80’s kwis van de Baltimora’s, met als deelnemers ook de grootste ‘drive-in’ dudes van Nederland, zoals Wipneus en Pim, die op drie eindigden. Loco Loco Disco Show was helaas een beetje te laat. Daarna gingen we over op alle moderne bewerkingen en variaties op de 80’s, van moderne Playgroup mixen tot Yazoo bewerkingen. Vanaf twaalf uur zagen we het strand vol lopen. Dat waren toch al zeker zo’n tweeduizend mensen die ik daar telde. Dit terwijl woensdag de meest kritieke avond is. Buiten een spin-off functie heeft Ballyhoo in de BRANDing dus zelf nog steeds veel aantrekkingskracht, want in Midsland en West-Terschelling was het weer rustig en ook bij Brian S. in Kaap Hoorn was weinig te doen. Toen ik gisternacht alleen terugfietste van een ‘after’ op camping Appelhof, besefte ik mij dat het project wat mijn aandeel betreft reeds geslaagd was. Van de drie keer drie keer goed, ondanks de soms barre weersomstandigheden: ik kan reeds bezig met Ballyhoo in de BRANDing aflevering vier. De strandtenteigenaar gaf ons nog een treetje bier mee en grijnsde van oor tot oor. En dan nu maar eindelijk eens kaartjes reserveren voor een voorstelling. En een contactadvertentie plaatsten, want ik ben vergeten dat leuke Rietvelt meisje naar haar nummer te vragen. Ach, laat ook maar, ik zou niet weten wanneer we moeten afspreken want van morgen tot en met zondag sta ik weer op diverse locaties dag en nacht te draaien. En ik kan er nog steeds niet genoeg van krijgen.