Polmo Polpo opende de avond met een lang instrumentaal stuk dat werd opgebouwd met slide gitaar en viool. Halverwege het optreden nam ook een drummer, gitarist en bassist plaats op het podium, en zij zorgden voor een mooi coherent geheel. Geen uitbarstingen van geluid hier, maar een mooie en intrigerende set. De tweede in rij was Elizabeth Anka Vajagic. Op plaat brengt zij al een heel ander geluid dan we gewend zijn van Constellation, en dat kwam live goed tot zijn recht. De folkachtige en redelijk zwaarmoedige muziek van Elizabeth Anka Vajagic deed me denken aan de donkere sfeer die Nick Cave weet te creëren met zijn muziek. Haar donkere stem heeft veel weg van PJ Harvey, en dat was allerminst vervelend om naar te luisteren. Prachtig optreden. Hekkensluiters Hanged Up wisten te imponeren met hun daverende mix van een gierende viool en knallende drums. Het was verbazingwekkend dat een duo op het podium zo’n enorme muur van geluid weet te creëren. In het constante witte licht kwam het zo typische filmische, dreigende en welhaast angstaanjagende Constellation geluid goed tot zijn recht. Indrukwekkend.