Voorronde Groninger Popprijs, Simplon, 22 april 2004 met: Coglioni di Coniglio Quintessence My Sister Harold The Kickers Mighty Mashed Potatoes Tczjhernobillies Coglioni di Coniglio: Dit jongehondenpunkrocktrio bracht hun ding met verve, maar ging ook gebukt onder de zenuwen. De band groeide echter in de set en zette uiteindelijk een aardig optreden neer. De statische podiumpresentatie en de wel erg op vriendjes geënte grappen met het publiek verdwijnen hopelijk vanzelf. Quintessence: De wijze waarop Quintessence talloze stijlen uit de metalvergaarbak tot eigen nummers wist om te smeden was indrukwekkend. Retestrak en met een enigmatische frontman gaat deze band vast en zeker heel wat nekken tot vermoeidheid dwingen. Wel jammer dat de gitaarsolo, ook erg metal, niet in de potpourri opgenomen werd. Al met al wel een overtuigende show van een band die het in het metalcircuit vast goed gaat doen. My Sister Harold: De vergelijking met Cognilio di Coniglio dwong zich op, omdat de gitarist van laatstgenoemde band ook van My Sister Harold deel uitmaakt. Dit vijftal overtreft Cognilio di Coniglio echter op alle punten. De punkrock is namelijk melodieuzer en strakker en de koortjes maken de muziek lichtvoetiger. De bijdrage van twee leden van Punktual als achtergrondzanger waren daarom allerminst misplaatst. Dat de frontvrouw soms met overdaad tegen het valse aanschreeuwde was wel een smetje op een verder leuke samenhangende set. The Kickers: Dit was HARD! En dat hoort ook zo, want Motörhead is ook HARD! Het moge duidelijk zijn waar deze drie heren hun mosterd vandaan halen. Onvervalste rock ‘n’ roll, uiterst voorspelbaar, maar daardoor niet minder overtuigend. Dat de temperatuur in Simplon tijdens deze set haar hoogtepunt bereikte was allerminst verrassend. Alleen rondvliegend bier ontbrak aan het totaalplaatje. Mighty Mashed Potatoes: Na de snoeiharde rock ‘n’ roll van The Kickers kon het publiek maar weinig waardering opbrengen voor de melodieuze pianopop van het viertal Mighty Mashed Potatoes. En dat was jammer, want in muzikaal opzicht was er weinig mis aan de groep. De dansbare pop, uiteenlopend van strakke funkgrooves tot Zuid-Amerikaanse ritmes, was vrolijk en werd met overtuiging gebracht. De zanger dwong respect af door z’n veelzijdigheid, al kwam de groep als geheel een beetje braaf over. Veel spelen zal deze band een flinke zet in de rug geven. Tczjhernobillies: Op deze 22e april werd het onervarendste tot het laatst bewaard. De rammelpunk van dit drietal moet eerst nog flink rijpen in het repetitiehok. Daar waar jury’s in dit soort competities geregeld een beslissing nemen die tegen de wens van het publiek ingaat was dat vanavond allerminst het geval. Iedereen liep namelijk warm voor The Kickers. Deze band zien we dan ook terug in de finale van de Groninger Popprijs. De volgende voorronde, nummer vijf alweer, vindt morgen plaats in Veendam. Hier zullen de groepen Daydream Dipped in Champagne, Wrong Identity, Beautiful Desire, Audio Rage, Osiris en Une aantreden.