De Nijmeegse garage punkrockers van Shaemless zijn al heel lang samen. Tom Brouwers op gitaar, Cyril Rommens als drummer en frontman Daan Sturm spelen al van kinds af aan samen en sinds een jaar of negen speelt Pepijn Rondo Guasque bas in de band. Hun eerste ep verscheen tien jaar geleden en daarna volgen Shaemless II (2016), Shaemless III (2018) en Shaemless IIII (2019). Er werd besloten om in 2020 niks te doen en de draad begin 2021 weer op te pakken en de tijd te nemen voor de releasen van hun eerste album. Dat zou afgelopen september worden, maar door alle corona restricties is dat nog verder naar voren geschoven. Nu is SUUZ, zoals het debuutalbum is getiteld, op 11 februari verschenen.
De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van Shaemless - SUUZ.
De band
De muziek
Afgelopen jaar heeft Shaemless al drie keer de stilte verbroken met drie singles die ook alle drie op SUUZ zijn terechtgekomen; te weten allereerst in april ‘Appreciate’, in juli ‘White Statues’ en tenslotte in augustus ‘Weakness’. Alle drie zijn het ijzersterke nummers en vormen de harde kern van het album, waarop het bandgeluid weer wat is veranderd, zoals steeds in de loop der jaren. Nog altijd is er garagerock, maar ook een flinke scheut soul. Ergens tussen Jon Spencer Blues Explosion, The Doors en Reigning Sound in.
Het fijne van een album is dat er tijd is om van alles te proberen. Zo is er het intermezzo ‘WDR-5’ met viool, ambient geluiden en Duitse wijsheid. Ook kan er de tijd voor een nummer worden genomen. Zo duurt ‘Fingerlicking’, het voorlaatste nummer van SUUZ, bijna 7 minuten en is absoluut een hoogtepunt.
‘Appreciate’ is geschreven in de kelder van NEUS Nijmegen, toen de pandemie net naar Nederland kwam. Hoewel de band geen 'corona nummer' wilde maken, is de dreigende/nerveuze sound in het nummer een gevolg van de onzekerheid die toen speelde.
Tweede single ‘White Statues’ is de goed gekozen opener van het album. Een stemverheffing en dan meteen een moddervette riff, schreeuwzang en fantastisch beukend drukwerk, een soort van gitaarsolo die abrupt eindigt. Het tempo gaat verder omhoog met de noise van ‘Picnic Panic’.
‘Weakness’ klinkt alsof de vier bandleden om je heen staan. Alles komt heel hard binnen. Er is geen ontsnappen aan. ‘Less Head’ kenden we al van Shaemless IIII, maar is hier opnieuw opgenomen en klinkt nog beter dan de versie uit 2019. In afsluiter ‘Unleash My Hands’ geven Daan, Cyril, Tom en Pepijn nog een keer alles om in stijl af te sluiten. Deze band is volwassen geworden.
Het oordeel
Na verschillende ep's de afgelopen jaren is dit het eerste volledige album van Shaemless. De Nijmeegse band startte een crowdfunding om de opnames van dat album mede mogelijk te maken en het streefbedrag werd moeiteloos gehaald. Het album klinkt erg goed, dankzij de productie van Matthijs Kievit (Joneski Studio) in de thuisbasis van de band Twinsound Studios. De mastering is gedaan door Alex Geurink. De plaat wordt door de band uitgebracht op hun eigen label AE-E Records. Het resultaat heet SUUZ, waarop de band het garagepunkrock geluid helemaal eigen heeft gemaakt. Hiermee kan, nee moet Shaemless weer live gaan spelen. Het is zó goed dat dit viertal kan zorgen dat het publiek stukgaat, ongeacht of ze op een festivalpodium, in een donkere club of kelder staan. Alles dampend van het zweet, het mag weer. En daar gaat Shaemless dan ook voor zorgen.
P.S. Vandaag (23 maart) speelt Shaemless de Aftershow van Royal Blood in AFAS Live!