Brassband De Baron in Duitsland - tourblog deel 2 Brassband De Baron in Duitsland - tourblog deel 2

Al weken werden we voorbereid op deze dag. Het is 1 mei en we zijn in Chemnitz. Duitsland bereidt zich voor op rellen, protesten, politiegeweld en op De Baron. We spelen in Chemnitz, een stad die de laatste maanden geregeld in het nieuws kwam door confrontaties tussen de extreemlinks en -rechts. Wij weten ons daarvan afzijdig te houden door aan te schuiven bij de mensen die meer houden van bierdrinken en dansen dan vechten. Bij ons geen extremisten, maar louter feest.

Hier op het plein voor Pub Imagine is het podium opgetuigd. De mensen verzamelen zich rond de BBQ die de hele avond worsten en steak bereidt. We worden hartelijk ontvangen door Imagine-eigenaren Alex en Sandra. Onze accommodatie is recht boven de pub, dus we kunnen ons onbezonnen de afgrond in werken. Drie sets van 40 minuten later zitten we bezweet en voldaan te genieten van de goulashsoep en de mensen die, ver buiten de protesten die voortduren in het centrum, doordrinken en dansen.

Na een stevig ontbijt met eieren, worst, kaiserbrotchen und kafe rollen we met een lichte kater door naar Leipzig. Het is vroeg. Veel te vroeg. We worden om 10 uur in Leipzig verwacht bij Radio Mephisto, het radiostation van de universiteit, waar we een kort interview doen en de nieuwe single 'Anarchist' gespeeld wordt. Een beetje reclame kunnen we wel gebruiken, want de komende twee dagen spelen we op twee plekken in Leipzig.

In halfbakken jabber Duits vertellen we over De Baron. De interviewster glimlacht naar ons en probeert het gesprek enigszins in verstaanbare banen te leiden. Kennelijk lukt het, want die zelfde avond staan we in een volle Dr Seltsam. Deze toko hangt met ductape en tiewraps aan elkaar. Het is een cafe, poppodium en fietsenmaker in één.

Binnen worden pakjes sigaretten aan één stuk leeggerookt en er zitten meer meters graffiti op de muren dan dat er meters muren zijn. We weten bovendien niet zo goed onder welke invloed de eigenaar is, maar hij kijkt bijzonder glazig uit zijn ogen. Eigenlijk is het hier veel te klein. De mensen kunnen onze adem zowat ruiken als we zingen.  Maar na afloop vertelt en van de bezoekers ons: this was the best evening of the year! De voormalig DDR bevalt goed.