De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van Nieuwegrond - Polyamorie.

De band

Het Achterhoekse vijftal Nieuwegrond weet zich sinds de oprichting in 2017 een graag geziene gast op tal van festivals. Hun verkoelende, eigenzinnige Nederpop met een elektronisch jaren 80-randje is dan misschien een beetje fout, door de hitgevoeligheid van de nummers en de uitbundige podiumpresentatie van bandoprichter Wilco Hijink is de band overal welkom. Niet alleen in de eigen regio (Zwarte Cross, Festival Op ’t Eiland en Mañana Mañana), maar ook ver daarbuiten (met dank aan de Popronde) en zelfs over de landsgrenzen (Pukkelpop). Naast Wilco is er toetsenist Matthijs Stronks (bekend van Donnerwetter), Daafit (toetsen), Sietse Iedema (gitaar) en Thomas Mestriner (drums). Met teksten die doen denken aan Doe Maar en muziek die herinneringen oproept aan de soundtrack van Miami Vice. Volgens Wikipedia staat polyamorie (van het Griekse πολύ poly, "veel, meerdere", en Latjnse amor, "liefde") voor een levenswijze waarin men open staat voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelatie, waarbij ook ruimte is voor seksualiteit op de voorwaarde dat het gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Polyamorie is ook de titel van het eerste volwaardige album van Nieuwegrond. 3voor12 Gelderland oordeelt.

De muziek

Slim zijn ze, de vier ijzersterke tracks van de Meisjes ep van vorig jaar worden gewoon opnieuw ingezet op hun eerste volwaardige album. In vogelvlucht noemen we ze nog even. Het niet stuk te draaien ‘Cocktails’ met bandmotto “Kom eens ff uit die winterdip” kent iedereen die de band ooit live zag. Instant hit ‘Beter Is’, vergezeld met fantastische videoclip met jaren ’80 pornosnorren, aerobic pakjes en brakke Duitse ondertiteling. Het zwoele ‘Mag Het Licht Uit’, niet te verwarren met gelijknamige hit van De Dijk, vol met hijgende dames. Blijvertje is ook ‘Twinkel’, een old school kermis-tune waarin de luisteraar na twee-en-halve minuut dol mag uitstappen.

Richten we ons nu op de nieuwe nummers. Het album opent met ‘Ken Ik Jou Niet Ergens Van’, genoemd naar zo’n cliché openingszin die uitstekend past in de politiek incorrecte belevingswereld van Nieuwegrond. Daar horen natuurlijk overstuurde synthesizers bij, vrouwelijke achtergrondkoortjes en het lekker dik aangezette accent van Wilco.

Vanaf de eerste pompende tonen van titeltrack ‘Polyamorie’ lijkt een feestje onvermijdelijk, uh oh.

‘Mon Amour’ (met glansrol voor Bobbi) gaat over een prachtige vrouwelijke verschijning, die als een roofdier op zoek is naar gewillige mannelijke slachtoffers. Wilco probeert zich nog te verdedigen, maar de charmes van Bobbi en haar zwoele Franse woordjes zijn oppermachtig. Die dwingen elke man op zijn knieën.

‘Denk Dat Ik Blijf’ belicht de romantische kant van een man als Wilco. Hij kan op zoek naar een hetere tijger, maar in het leven gaat toch om lavendel en samen oud worden. Bijna een vreemde eend in de bijt. ‘Meisjes Met Bagage’, de nieuwe single, begint als een Artari computerspelletje. Het nummer zit propvol met slimme muzikale vondsten, veel synth partijen plus een knappe verwijzing naar ‘I Wanna Dance With Somebody’, de megahit van Whitney Houston, maar toch het zich niet meten met de tracks die ook al op Meisjes stonden.

Het oordeel

Vorig jaar bracht Nieuwegrond de Meisjes ep uit, dat een perfecte soundtrack was voor een bloedhete zomer. Iedereen snakte naar ‘Cocktails’ met parapluutjes. Flink veel uptempo synthesizers, foute snorren en nog meer guilty pleasures. De zomer van 2019 lijkt weer erg warm te worden, slechts een tikkeltje minder. Om de vergelijking door te zetten; Polyamorie is net iets minder dan de ep. Minder verrassend, de nieuwe nummers minder sterk. Zeker niet slecht, maar dit is niet het album waarmee ze heel Nederland aan hun voeten zullen krijgen. En dat is niet erg, bij Doe Maar kwam het grote succes ook pas bij plaat nummer 2.

Wel weer geniaal en helemaal in stijl; Nieuwegrond heeft ter promotie van de plaat een tour opgezet langs een aantal parenclubs.