IDLES + Life
Donderdag 11 april 2019
Doornroosje Nijmegen
IDLES is een band waar de laatste tijd veel om te doen is. Zo hebben ze twee goed ontvangen albums op zak, een nagenoeg uitverkochte tour en ook krijgen ze veel aandacht in de media. Zo’n grote hype brengt natuurlijk heel wat verwachtingen met zich mee. De heren spelen vanavond in een al tijden uitverkocht Doornroosje, in de grote zaal. Gezien hun genre zou je ze eigenlijk in de kleine zaal verwachten. Maakt IDLES de hype waar?
Het concert
Life
De eveneens politiek getinte band Life doet vanavond het voorprogramma. De band brengt energieke songs met fijne baslijntjes en hier en daar wat experimenteel gitaarwerk. Vooral de dansmoves van de flamboyante zanger vallen op. De reactie in het publiek is goed. Men deint lekker mee met de muziek, maar het is wel duidelijk voor wie men vanavond naar Doornroosje is gekomen.
©
Egbert Middelink
Life
IDLES
IDLES opent de show met ‘Colossus’, een nummer dat langzaam begint en gestaag sneller en harder wordt tot het plots stopt. Vervolgens wordt er tot slechts twee geteld waarna de toon voor de rest van de avond eigenlijk direct gezet is. De zaal verandert in een zee van gebeuk en zweet, hard meeschreeuwend met de vele anthems die de band als een huis neerzet. Dit alles onder een flitsende lichtshow met maar liefst drie (!) discoballen.
Na een drietal nummers is er een net iets te korte adempauze waarna het nummer ‘Mother’ ingezet wordt. Dit wordt gepresenteerd als een ode aan alle vrouwen in de wereld. Het is ook zeker geen geheim dat IDLES altijd een boodschap wil meegeven in hun muziek. Zo wordt er voor het nummer ‘10:49 Gotho’ aandacht besteed aan het taboe rondom depressie en voor publieksfavoriet ‘Danny Nedelko’ wordt gepleit voor een open samenleving waarin iedereen welkom is.
Nummer na nummer blaft zanger Joe Talbot zijn progressieve teksten richting het publiek, terwijl hij strak recht naar voren kijkt. Hij lijkt het meest in zijn element tijdens het nummer ‘Samaritans’. In de aankondiging drukt hij alle mannen op het hart om meer open te zijn over hun gevoelens, om een betere toekomst te creëren met z’n allen. "Toxic masculinity" moet dus de deur uit. In het felle onderlicht dat op hem schijnt zie je de vastberadenheid in zijn ogen. Er zijn maar weinig vocalisten die hun teksten zo erg gemeend zingen als deze frontman.
Setlist:
Colossus
Never Fight A Man With A Perm
Great
Mother
Faith in the City
I’m Scum
Danny Nedelko
Divide & Conquer
10:49 Gotho
Love Song
Samaritans
Television
Benzocaine
Queens
Cry To Me
Well Done
Rottweiler
©
Egbert Middelink
Idles
Na de zanger zijn de eyecatchers vooral de gitaristen. De ene staat namelijk vaak in een boxer of, zoals vanavond, in een kort sportbroekje te spelen. De andere maakt tijdens het spelen bewegingen als zo’n opblaaspop die je wel eens buiten een carwash ziet. De gitaarpartijen zijn ook best ontraditioneel. Waar het in punk vaak draait om puur powerakkoorden beuken, gaat het bij IDLES om ritmische, snerpende melodieën, noise en feedback. Dit bereikt een hoogtepunt tijdens ‘Benzocaine’ waarin een soort jam ontstaat waarbij de zanger zijn microfoon afwisselend voor de versterkers en drums houdt. Dit zie je niet vaak, het resultaat klinkt verrassend goed.
©
Egbert Middelink
Idles
Tijdens het minder bekende ‘Queens’ en het rustigere ‘Cry To Me’ wordt het publiek wat kalmer. Dit slaat echter compleet om wanneer het populaire ‘Well Done’ wordt ingezet, dat wederom door iedereen wordt meegezongen alsof het de laatste dag ooit is. De afsluiter is ‘Rottweiler’, dat Talbots aanval is op de racistische tabloids in het Verenigd Koninkrijk. Zodra het vocale deel van het nummer voorbij is zegt Joe, de kalmte zelf op dat moment, gedag. Hij legt rustig zijn microfoon neer en loopt weg, waarna de bandleden het karwei afmaken met een muur van geluid en feedback terwijl er een dijk van een lichtshow gaande is.
©
Egbert Middelink
Idles
IDLES matte op deze donderdagavond het publiek af met 17 nummers die barsten van progressief gedachtegoed. De mensen die de band eerder in kleinere zalen hebben gezien zullen misschien wat nostalgisch terugkijken op de intiemere shows van toen. Desondanks weet IDLES ook in een grotere zaal met een uitgebreidere productie een ijzersterke show neer te zetten. Dus het antwoord op de eerdere vraag luidt: ja. Maar wat gaat hun volgende stap worden?