De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud. Deze keer het nieuwe album van Mummy's A Tree - Goodbye Stratosphere.

De band

Nijmeegse band rond kernlid Stefan van den Berg (inmiddels 44) ontstond al in 1996. De muziek is altijd sfeervol en tegelijkertijd experimenteel, maar ook zorgvuldig gearrangeerd. De op een 4 sporen recorder opgenomen debuutplaat werd beperkt uitgegeven op cassette en jaren later op vinyl. Heeft inmiddels een ware cultstatus verworven. Daarna verschenen nog drie cd’s Strange Darling (2000), Loft Music For Millions Yet Unaware (2005) en Cadmium (2009), alle drie opgenomen met een andere bezetting en met de focus op een ander deel van Stefan’s muzikale belevingswereld. De huidige incarnatie van Mummy’s a Tree is de meest veelzijdige in haar geschiedenis. Naast Stefan bestaat de nieuwe band uit Martin Luiten (gitaar), Rick Weren (bas) en Imre Elzer (drums). Avontuurlijke muzikanten met een gedeelde voorliefde voor de emotionele zeggingskracht van geluid, die allen al jaren actief zijn in de Nijmeegse muziekscene. Inspiratie komt van oude en nieuwe helden als The Beatles, John Frusciante, Tim & Jeff Buckley, David Bowie, Captain Beefheart, Brian Eno, King Crimson, Pink Floyd, Tame Impala, Grizzly Bear, Wilco en Radiohead. Goodbye Stratosphere is het vijfde album van de band, het eerste in negen jaar tijd.

De muziek

Op de hoes van Goodbye Stratosphere staat een soort van papier gevouwen ruimteschip. Goed getroffen, want de muziek voelt als een reis. De liedjes van Mummy’s A Tree volgen niet vaak het couplet-refrein stramien, maar net waar de tekst en muziek naar toe willen. Zo bezien begint de reis nog op de grond met ‘A Little Lightness’. Er wordt afgeteld, het nummer begint rustig met akoestische gitaar en de stem van Stefan, om vervolgens meer snelheid te maken. En geluid. Dan volgt het sterke ‘Oak Tree Yard’, dat herinneringen oproept aan Daryll-Ann. Hoewel, in de tweede helft barst het nummer los en is Hallo Venray misschien een betere vergelijking.

Het geluid van ‘Heaven Is A Game’ is heel open, alsof het moederschip vrij is om door de ruimte te vliegen. Niet in één rechte lijn, maar vol met spannende overgangen, waarin ook goed gebruik wordt gemaakt van spacy geluiden. ‘1000 Years’ begint heel klein, alsof de aarde al heel ver weg is. Hier is Stefan niet bang om zijn tekortkomingen onder ogen te zien. Spaarzaam begeleid, waarbij de band een sfeer oproept vergelijkbaar met het jaren zeventig werk van Pink Floyd. Het persoonlijke ‘Pyjamas & Snowboots’ gaat ook over een reis, maar dan veel dichter bij huis. ‘I’m Going Down’ mag dan niet loepzuiver gezongen zijn, juist daardoor snijdt de zang dwars door de ziel, net als de gitaarsolo trouwens. Hierna volgt ‘Road Song’, misschien het meest bijzondere nummer van de plaat, in ieder geval het langste. Ruim zes en een halve minuut oerkracht. Het repeterende “All I Can See Is Sheet Music, But I Wanna Dance” geeft goed het gevoel van heimwee weer.
‘My Mummy’s A Tree’ is het kleine afsluitende nummertje. Hier horen enkel Stefan en zijn gitaar, waarin hij (opnieuw) een lied brengt aan zijn vroeg overleden moeder. Hierdoor worden de langere, progressieve nummers knap in een ander perspectief geplaatst en wordt de reis in stijl afgesloten.

Het nummer

Het is moeilijk om één nummer aan te wijzen als hét nummer van de plaat. Goodbye Stratosphere vertelt een verhaal, het beste is om het album in zijn geheel te beluisteren.

Het oordeel

Goodbye Stratosphere is een unieke plaat en Mummy’s A Tree is een bijzondere band. Lees ook het interview dat 3voor12 Gelderland had met de band. Hoe langer de band bestaat, des te interessanter de muziek. Verantwoordelijk hiervoor is Stefan van den Berg, maar nu moeten we zeker ook de nieuwe bandleden credits geven. De band durft de tijd te nemen voor een nummer als dit er om vraagt en laat het liedje leidend zijn. Dat levert een spannende plaat op, die echt als een ruimtereis kan worden ervaren. Nu maar hopen dat er niet weer 9 jaar overheen gaat voordat het zesde album van Mummy’s A Tree verschijnt.

Verkrijgbaar op vinyl.