Na twee ep’s en lang schaven aan de nummers is het Nijmeegse vijftal The Hubschrauber klaar voor de release van hun eerste album. Toepasselijk bij hun buitenaardse plannen (de plaat gaat letterlijk de ruimte in) worden de eerste vijftig bezoekers getrakteerd op raketijsjes, die ook terugkomen op de nieuwe toershirts. Maar is het publiek klaar voor het nieuwe spacegeluid van The Hubschrauber?

Het concert

Albumrelease The Hubschrauber + Luchtman (voorprogramma)
Zaterdag 11 februari 2017, Merleyn Nijmegen

Luchtman

Luchtman in het voorprogramma. Een toepasselijke link met The Hubschrauber, aangezien hun album de ruimte in gaat?

Zeker. En ook de fantastische uitdossing van de heren is 'spacey'. Blauwe overalls die het effect van de helmen, ringen en schoenen - die vol hangen met felgekleurde ledlampjes - alleen maar versterken. Deze driekoppige band uit Amsterdam speelt volledig instrumentale muziek, die gevaarlijk dicht bij old school videogame-muziek komt. Naast straf bas- en drumwerk is de hoofdrol weggelegd voor de synthesizers van Jochem Braat.

De muziek zelf is moeilijk serieus te nemen, maar dit is ook helemaal niet de bedoeling van Luchtman, getuige songtitels als 'T Vrije Luchtruim' en 'Kunst En Vliegwerk'. Zelf gebruiken ze de term disco-rock om hun muziek te omschrijven. Hoogst vermakelijk voor klein halfuurtje en dat is precies lang genoeg.

Luchtman

En hoe is de muziek van The Hubschrauber?

Iets voor elven betreden de mannen van The Hubschrauber het podium om Kepler-186f, hun eerste volledige album, te presenteren aan de wereld, dit voordat het letterlijk de ruimte ingeschoten wordt. De releaseparty was al ruim een maand van te voren uitverkocht en het publiek laat dan ook goed merken dat ze er zin in heeft. Zodra Otto van Toorn (zang en gitaar) het startsein geeft aan drummer Robbie Gerbrands om af te tikken, schudt hij alle schroom van zich af en gaat hij volledig op in de muziek. Hij weet dat dit het uur van de waarheid is. Maar met genoeg podiumervaring en een dozijn nieuwe sterke songs lukt het hem in korte tijd het publiek voor zich te winnen. Dat ligt ook aan de rest van de bandleden die stuk voor stuk uitstralen er zin in te hebben.

Het geluid is opgeschoven van lo-fi indierock naar een groter, spacier geluid waarbij meer ruimte is weggelegd voor galm, toetsen en effecten. Laat dat maar aan gitarist Erik Harings over. Hij weet altijd interessante nieuwe geluiden uit zijn gitaar te halen, terwijl Kasper van Moll (bas) en David Tonnaer (keyboard) de band lekker vol laten klinken. Vooral die laatste wordt de hele avond toegeschreeuwd door een groep enthousiastelingen van achteruit de zaal. Sterke nummers 'Something Man', 'The Cloud, The Cloud, The Cloud' en 'More/Less' krijgen gloedvolle uitvoeringen, hoewel er wel een aantal keren problemen zijn met de mix.

The Hubschrauber

The Hubschrauber

Weet de band de aandacht van het publiek erbij te houden?

Omdat de zaal de nieuwe nummers niet kent, heeft The Hubschrauber soms moeite om het publiek bij de les te houden. Er ligt eenvormigheid op de loer. Rustpunt in de set is ‘Reservering The Road’, dat ook het album afsluit. Uiteraard heeft de band ook nog een aantal troeven achter de hand; de sterke nummers (‘Euphoria’!) van hun vorige bejubelde ep I Want To Buy A Farm With You, die met veel enthousiasme worden onthaald en dan ook door een deel van het publiek worden meegezongen. Na een klein uur is het tijd voor de sterke afsluiter, waarna de afterparty begint met bier en de verkoop van de cd’s en het vinyl van Kepfler-186f. Met inmiddels een uitnodiging voor Oranjepop op zak, kunnen we The Hubschrauber nog vaker live aan het werk zien. En dat is zeker geen straf.

The Hubschrauber