#valkhof15 interview: De Tijuana Panthers zijn heel geëmancipeerd

“Vrouwen mogen weer uit hun mond stinken.”

Tekst: Ateke Willemse | Foto's: Matthijs Mekking ,

Surfrockers Chad Wachtel (gitarist) en Phil Shaheen (drummer) van de Tijuana Panthers blijken in een vraaggesprek na hun show in het Valkhofpark niet erg bekend met het fenomeen internet. Van zielloze roodharige vrouwen hebben zij evenmin weet en ook met het einde van de wereld houden ze geen rekening. Gelukkig legt het derde bandlid – de grappende, energieke Dan(iel) Michicoff – op de valreep uit dat het hier allemaal niet om draait. Waar dan wel om? Acceptatie, dames en heren.

Als je de merchandise mag geloven, zijn jullie lid van een ‘creep club’. Wat is het engste wat een fan ooit heeft gedaan of gezegd?

Phil: “We zijn alle drie dertigplus, terwijl we veel tienerfans hebben. Dit grut vindt het heel tof om ons te zien spelen en daar voel ik me weleens naar bij. Alsof ik zo’n fout oud mannetje ben dat hierop kickt. Dus eigenlijk zijn wij soms degenen die griezelig zijn.”
Chad: “Tijdens een show voelde ik me ook ooit een engerd. Een meisje van begin twintig kwam voor het podium bij me dansen en tilde plots haar T-shirt omhoog. Ik schrok me kapot en probeerde uit alle macht weg te kijken. Ze kwam echter steeds dichterbij en toen heb ik mijn hand – met trouwring – voor mijn gezicht omhoog gehouden. Toen droop ze gelukkig af.”

Op 4 juli plaatsten jullie een foto van de film ‘Independence Day’ op jullie Facebookpagina. Dan nu de link met een andere film over buitenaardse wezens: wanneer hebben jullie voor het laatst naar huis gebeld?

P: “Ik bel eigenlijk nooit naar het thuisfront, maar stuur wel berichten via Whatsapp. De laatste boodschap was naar mijn echtgenote, waarin ik haar vertel dat ik op de Wallen in Amsterdam ben en er overal naakte vrouwen zijn. Dat was een behoorlijk interessante ervaring.”
C: “Mijn vrouw ontving een paar droge mededelingen over de tour met op het eind een masserende handen-emoticon.”

De tagline van de bovengenoemde kaskraker is: “Don’t make plans for August.” Wat zijn jullie plannen voor die maand?

C: “Uh, werken. En surfen.”
P: “We gaan inderdaad weer terug naar het leven van alledag.”
C: “Ik wil ook mijn twee katten aaien.”
P: “Oh en onze nieuwe plaat komt trouwens uit. Laten we dat vooral niet vergeten.”

Jullie bereiden je dus niet voor op het einde van de wereld?

P: “Nee, maar mijn vader doet dat wel. Hij gelooft heilig in complottheorieën en probeert een grote voorraad goederen en houdbare etenswaren op te bouwen. Mijn moeder moet hem regelmatig tot de orde roepen.”

Opdracht: naar aanleiding van jullie nummer ‘Redheaded Girl’ is nu het moment aangebroken om een – dit is algemeen bekend – zielloze, roodharige vrouw tekenen.

C: “Sorry, zielloos? Dat wist ik niet. Toen ik het nummer schreef had ik iets anders in gedachten. Mijn vrouw had wel degelijk een ziel.”
P: “Ik snap al waar het mis gaat. Chad en ik hadden nooit gsm’s en ook met het internet zijn we niet zo bekend. Dit feit is dan ook aan ons voorbijgegaan.”
C (verontwaardigd): “Toch wil ik even verklaren dat rossige vrouwen gewoon een ziel hebben. Het maakt me niet uit wat ze op internet hebben bedacht. Op 9GAG zeg je? Memes? Ik weet van niks. Kennen ze dat ook in Amerika?”

Over de illustratie:
P (al tekenend): “Ik heb aan de kunstacademie gestudeerd, maar mijn werk is normaal gesproken abstracter. Deze persoon heeft in ieder geval goede lippen en houdt van praten. Ze is een soort Joey Ramone, een outcast die daarna de frontman werd van een grote band. Eigenlijk lijkt ze ook wel een beetje op Courtney Love.”
C: “Inderdaad! Courtney komt regelmatig in Los Angeles trouwens. Ik heb haar nooit gezien, maar we kennen mensen die haar weleens hebben ontmoet. Eigenlijk best een slecht verhaal dit.”

Matt Lamkin noemde jullie in een albumrecensie “sexually frustrated soda jerks in a David Lynch film”. Wie is jullie favoriete filmpersonage?

C: “Nu speel ik een beetje vals, maar ik vind Leland Palmer (gespeeld door Ray Wise) in de televisieserie ‘Twin Peaks’ een erg interessant karakter. Hij draait na de dood van zijn dochter een beetje door, maar houdt ook van dansen. Hij is lief, oprecht en een artistieke geest, maar kan ook ineens emotioneel instorten.  Dat contrast spreekt me aan. Overigens wil ik benadrukken dat ik het niet oké vind dat hij tevens een moordenaar is.”

Voor de bandfoto begeven we ons naar de backstage van de Arc. Daar wacht bassist Dan op ons met een bord eten en een goed humeur. Dan wil, nadat hij Phils kunstwerk ziet, ook graag iets tekenen wat te maken heeft met het vrouwelijke geslacht.

Dan: “Weet je wat mij opvalt? Vrouwen mogen weer onvolkomenheden hebben. Ken je Seinfeld? Het personage George Costanza is daarin altijd op zoek naar een lekker wijf, terwijl hij er zelf niet uitziet en het hem aan alle sympathie ontbreekt. Bij dezen wil ik de wereld graag laten weten dat er een tijdperk van acceptatie is ingetreden. Daarom lacht die man ook, mensen vinden elkaar tegenwoordig weer helemaal oké.”

Phil sluit zich hier helemaal bij aan en beloont deze tekening met een A+, oftewel een 10.