#valkhof15: Slow Steve bestaat uit bandhoeren en rocksterren

“Ik moest naar de kaakchirurg vanwege mijn overmatige drugsgebruik”

Ateke Willemse ,

Zanger Rémi Letournelle, kopstuk van het trio Slow Steve, is een zelfverklaarde bandhoer. In 2012 stond hij met twee andere kompanen (lees: de band Fenster) op het Boogpodium te schitteren. Inmiddels maakt hij deel uit van een handvol muziekprojecten – onder meer Aloa Input en Mother of the Unicorn – waar hij ogenschijnlijk even gemakkelijk in- als uitstapt. Deze editie van het Valkhof Festival speelt Letournelle met Charley Vecten (mede-Fransoos) en Joe Kelly (Brits). Die laatste twee sletten overigens ook wat af wanneer het om muzikale samenwerkingen gaat. Het zal er wel bijhoren.

Rémi, drie jaar geleden speelde je met Fenster op het Valkhof. Wat is het verschil met toen?

Charley (voor z’n beurt): “Wij rocken!”
Rémi: “Dat mag je wel opschrijven. Verder heb ik nu meer een leidersrol, ik zing ook meer. In Fenster heb ik me goed vermaakt, maar het liep gewoon ten einde. Het werd tijd om door te gaan met iets anders.” Hij vervolgt sarcastisch (half verwijzend naar een medebandlid van destijds): “Ik moest bovendien naar de kaakchirurg vanwege de grote hoeveelheid drugs die ik had gebruikt. Omdat ik geen zorgverzekering heb in Duitsland werd dat niet vergoed. Dat gaf een nare bijsmaak en ik heb de band dan ook voor dood achtergelaten.”
Joe: “Alles wat hij zegt is waar.”

Tijdens een vakantie in Berlijn ben ik Rémi ooit toevallig tegengekomen terwijl we een nachtelijk broodje falafel verorberden in de wijk Kreuzberg. Is falafel echt jouw ding?

R: “Persoonlijk houd ik veel meer van shoarma.”
J (smakkend van het backstage-eten): “En burrito’s.”
R: “Die eettent, met de treffende naam “FALAFEL”, bevond zich pal naast de voordeur van mijn oude huis. Aangezien hij tot laat open was, ging ik er vrij vaak naartoe. Ik ben geen vegetariër, maar ik koop in principe geen vlees in de supermarkt. Als iemand het me zou toegooien, eet ik het zonder probleem op. Gratis dingen zijn altijd goed.”

Dan geef ik jullie nu drie steekwoorden waarop een tekening gebaseerd dient te worden: vegetariër, ballon (die net voorbijkwam) en oester.

 Charley grist naar de stiften en weet vervolgens even niet waar hij moet beginnen.
J: “Teken gewoon een vegetarische oesterballon, Charley. Houd het simpel, verneuk het niet.”

En zo geschiedde, hoewel het schaaldier ook wel wat weg heeft van een tand of maandverband.

Welk nummer zou je het liefst willen zingen in een karaokebar?

R (grappend): “Onze eigen muziek is ook nep, hè. We playbacken alleen.”
J: “Om karaoke te zingen, moet ik dronken zijn. Dat verschilt dus niet heel veel met een optreden van Slow Steve.”
R: “Dankjewel, maat.”
J: “Ik zou trouwens voor ‘Controversy’ van Prince gaan, een van de beste nummers allertijden. Er zit een mooi moment in waarbij de muziek zich even opent en daarna weer implodeert. Verder is het superblij.”
C (nog tekenend): “Michael Jackson met ‘Rock With You’, graag.”
R: “Doe mij maar de klassieker ‘Total Eclipse of the Heart’ van Bonnie Tyler. Die doet het vast goed bij de vrouwen.” 

Een van jullie nummers heet ‘Alligator Mayhem’. Dit deed me denken aan B-films als ‘Sharknado’ en ‘Mega Shark vs. Crocosaurus’. Wat is een perfect monster voor een horrorfilm?

R: “In ‘Braindead’ draait het om een kruising tussen ratten en apen. Dat vind ik wel een goede combinatie.”
J: “Vandaag las ik dat de leden van *NSYNC en de Backstreet Boys een zombiefilm gaan maken. Dat lijkt me nou de ultieme slechterik, alle gasten van die twee bands in één. Misschien zelfs als een soort menselijke duizendpoot, zoals in ‘The Human Centipede’.”

Tot slot een persoonlijke frustratie: ik heb zojuist onder sociale druk voor het eerst in mijn leven een oester gegeten. Naderhand voelde ik me vies en gebruikt. Wanneer hadden jullie dit gevoel voor het laatst?

Na een korte discussie over hoe je het beste oesters en slakken kunt bereiden, merkt Charley ineens op: “Ik voelde me voor het laatst gebruikt toen ik van mijn vader in de tuin moest helpen. Terwijl ik rustig buiten een sigaret stond te roken, werd ik ineens ingezet om een gigantische ijzeren constructie te verplaatsen. Belachelijk.” Rémi lacht: “Jij hebt echt een rotleven.”