De avond wordt afgetrapt door de indiefolkies van In Orbit. De vier studenten moesten het in de voorronde van Kaf en Koren nog zonder hun violiste Jessie doen, maar de band speelt vanavond gelukkig in haar originele bezetting. Het is altijd interessant met welke instrumenten een folkband het podium betreedt: vanavond zien we onder meer een mandoline en een melodica langskomen, maar de trompettist van genoemde Kaf en Koren-voorronde is dit keer thuisgebleven. Met verstilde nummers over natuur, rustiek en nog meer natuur kiest In Orbit duidelijk voor de muzikale richting van recent populaire folkartiesten als Fleet Foxes, Daughter en Great Lake Swimmers. Dat is goed nieuws voor de Nijmeegse folk-scene, die vorig jaar met Wolves Dressed In Sheep (eveneens met melodica) ook al vertegenwoordigd was in de Roos van Nijmegen.
Op de veelzijdige instrumentbeheersing en driekoppige samenzang valt weinig aan te merken, maar van de aangekondigde gevarieerde set is vanavond geen sprake. We concludeerden het bij de Roos-finale van vorig jaar eigenlijk al: de folkscene is de laatste jaren zo hard gegroeid dat het een hoofdzaak is om je te onderscheiden. Even lijkt In Orbit halverwege de zaal stil te krijgen met een (extra) minimale uitvoering van The Quiet And The Peace. Verder blijft het nog teveel een herhaling van trucjes: weer zo'n Mumford & Sons-tempoversnelling halverwege het nummer, weer zo'n zweverige tekst over bossen en riviertjes. Voor een band die pas anderhalf jaar samen is een prima start, maar nu wordt het tijd voor een eigen geluid.
Through The Struggle wint Roos van Nijmegen 2014
Groesbekers pakken de laatste Roos aan Groenewoudseweg
Terwijl Jezus op de veertigste dag van zijn wederopstanding opsteeg naar de hemel, stond in Doornroosje traditiegetrouw de finale van de Roos van Nijmegen op het programma. Wie pakte de laatste Roos aan de Groenewoudseweg en werd de opvolger van The Naked Sweat Drips? Vier bands overleefden de strenge voorrondes in Merleyn en bonden op Hemelvaartsdag de strijd met elkaar aan.
Met de winnaar van vorig jaar in het achterhoofd zou Remove Before Flight wel eens tot de favorieten kunnen behoren. De vijf heren begonnen in hun middelbareschooltijd nog als coverband, maar spelen tegenwoordig moderne bluesrock met invloeden uit de jaren zestig. Hoofdverantwoordelijk voor de vergelijking met The Naked Sweat Drips is het Hammond-orgel van toetsenist Bas Gradussen, dat in de voorronde nog genadeloos de rest van de band overstemde.
Wat dat betreft heeft de band goed geluisterd naar de recensie van de voorronde. Het orgel staat vrijwel onhoorbaar zacht in de geluidsmix, waardoor de aandacht vanavond vooral uitgaat naar de gitaarsolo's van Mart en Peter. Na een wat rommelig begin worden de instrumentale stukken langer en het optreden interessanter, al ligt het patsgehalte opnieuw op de loer. Dit keer geen Jimi Hendrix-solo in de nek, maar een des te meer enthousiaste slide-solo met de gitaar liggend op het orgel. Al met al een iets te rommelig optreden om vanavond al kans te maken op de hoofdprijs, maar interessant genoeg om in de gaten te blijven houden.
Net als in de voorronde heeft Captain Ortega de meeste fans opgetrommeld. Het vijftal moest vorig jaar plotseling op zoek naar een nieuwe zanger en vond die in Casper Rutjes. Die brak vorige maand nog zijn voet tijdens een optreden in Ulft, maakte desondanks de show af en staat vanavond alweer als vanouds over het podium te springen tijdens de catchy punk-rock van de kapiteinen. Of zoals de band het zelf omschrijft: keiharde energieke rockmuziek met een vleugje punk, geïnspireerd door Kelly Clarkson. Onzin natuurlijk, maar feit is dat vooraan de eerste moshpit van de avond ontstaat. Sympathiek: bassist Marijn draagt een t-shirt van mede-finalist Through The Struggle.
Aanvankelijk lijkt zich een herhaling van de voorronde voor te doen en vecht de band vooral tegen een brei van geluid: door de snoeiharde muur die gitaristen Bard en Aram opzetten, valt er tijdens de eerste nummers weinig melodie te onderscheiden. Evenals in de voorronde wordt dat gelukkig snel beter. Toch blijft de vraag waarom hier een vijftal moet staan: zonder dat één van beide gitaristen nadrukkelijk de lead voor zijn rekening neemt, lijkt de keuze vooral tot meer power en spierballen te leiden. Dat de zanger zelf geen instrument bespeelt geeft hem de mogelijkheid zich als een ware frontman op te stellen, wat in zijn geval op zoveel neerkomt als continu heen en weer springen over het podium. Retestrak is het nog niet, maar op basis van een aantal catchy punk-melodieën en de enthousiaste uitstraling verdient Captain Ortega vanavond opnieuw de publieksprijs. Rest nog een compliment voor de snoeiharde drums van Pieter van Helvoort.
Het blijkt de opmaat naar het hardste optreden van vanavond. De finale wordt namelijk afgesloten door Through The Struggle, een snoeiharde band met haar wortels in Groesbeek die ergens tussen post-hardcore en metalcore laveert. Op enkele verschillende zangers na speelt de band sinds 2011 in dezelfde samenstelling. Het vinden van een vaste vocalist blijft kennelijk een probleem voor Through The Struggle: ook huidige zanger Jordy Vanetie neemt na deze finale afscheid en wordt tijdens de laatste nummers alvast bijgestaan door zijn opvolger.
Vanaf het eerste nummer is duidelijk dat hier de winnaar van de Roos van Nijmegen staat te spelen. De band weet vanavond opnieuw knap strak spel te combineren met een energieke podiumpresentatie, waarbij vooral bassist Toon van Kouteren indruk maakt met zijn vingervlugge bass-spel. De kritiek na de voorronde op de weinig dynamische songs is vanavond geenszins van toepassing: tussen de schreeuwende zang en melodieuze metalriffs zitten knappe tempowisselingen, die de zes fanatieke moshpitters even in verwarring brengen. Of het geheel net zo sterk is met de meer gruntende nieuwe zanger moet de toekomst uitwijzen.
De uitslag is even voorspelbaar als terecht: Through The Struggle wordt door de jury gekozen als winnaar van de Roos van Nijmegen. De band wint onder meer drie dagen studiotijd, een professionele videoclip en een optreden op het Valkhof Festival. Publiekswinnaar Captain Ortega mag zich opmaken voor een fotoshoot en krijgt als runner-up van de jury ook nog 200 euro te besteden bij Stockenhof Muziek. Met Through The Struggle kent de 28e editie van de Roos van Nijmegen voor het eerst sinds 2000 weer een metalband als winnaar. Destijds waren het de Nijmegenaren van Victimizer die met hun zege onder meer een optreden op Huntenpop afdwongen, maar verder weinig speeltijd buiten het metal-ciruit kregen. Met de gewonnen shows op het Valkhof, Oranjepop en de Dag van de Lindenholt is de eerste stap voor Through The Struggle in elk geval gezet.