Nachtwakers is een duo dat nog niet zo lang bestaat maar al enorm aan de weg timmert. Sophia Keck en Robin de Geus maken hele aangename singer-songwritermuziek. Vanaf twee barkrukken kijken ze over het publiek dat op het kunstgras muisstil zit mee te luisteren. De twee houden de set rustig, maar durven soms niet een moment te pakken om het welverdiende applaus in ontvangst te nemen. Robin ontdekt dat zijn gitaarversterking niet meer werkt. Het duo besluit dapper een nummer volledig akoestisch te spelen. Het pakt niet helemaal goed uit. Buiten het publiek dat met aandacht zit te luisteren, zijn er namelijk ook anderen aanwezig die niet voor de muziek zijn gekomen. Het rumoer overstijgt de muziek lichtelijk. Dat is jammer, want het zijn prachtige liedjes.
Luxor Live & Roof Garden Arnhem: Roos van Tuil
Een intieme en akoestische live-sessie op het dak
Op 31 juli was het laatste concert op Roof Garden van deze zomer. Roof Garden heeft deze zomer meerdere daksessies gehad in samenwerking met Luxor Live onder de noemer intiem en akoestisch. Met Roos van Tuil heb je dan een hele goede te pakken. Ze kwam niet alleen het dak op, maar nam Nachtwakers en Zoe Bhikharie mee.
Door de technische hoogstandjes met loopje en laptopje ontstijgt het optreden van Zoe Bhikharie meteen al het singer-songwritergenre. Haar liedjes zitten knap in elkaar en worden ter plekken op haar keyboard in elkaar gedraaid met de ondersteuning van lekker triphopritmes uit haar drumcomputer. Er zit veel mooie fantasie in haar muziek. Er zit nog veel potentie in dit grote talent. Als je denkt aan de mogelijkheid dat ze een stel muzikanten mag aansturen, dan verschijnt er een grote glimlach op je smoel. De nummers doen denken aan de muziek op het album Still van Nine Inch Nails en haar stem heeft wat weg van Nneka. Een heel lekker optreden en een fijne verrassing op het dak.
Een optreden van Roos van Tuil behoeft altijd wat inbeeldingsvermogen. Haar muziek wil je namelijk het liefst in je slaapkamer horen. Op zo’n dag dat het buiten een beetje miezert, ligt Roos lekker naast je met haar gitaar en ze zingt met haar mooie stem haar liefste liedjes. Dat ze tegenwoordig optreedt met een band maakt die fantasie wat ingewikkelder. Gelukkig heeft ze voor dit optreden alleen een extra gitarist meegenomen. Op een parkeergarage met een daktuin komt de muziek toch ook heel goed tot zijn recht. Behendig en loepzuiver zweeft haar stem van hoog naar laag. Het wordt langzaam donker en iets kouder en de stelletjes kruipen dichter bij elkaar. Bij één van de laatste liedjes pakt Roos haar melodica en ineens zitten we in Frankrijk. De lichtjes van Roof Garden gaan aan. Er ontstaat een fijne sfeer die Roos vasthoudt tot het einde. “Als jullie nog hard roepen, doe ik nog een toegift.” De toegift komt. Dankjewel.