Mud City Trash Daddy’s zijn de naaikeet ontgroeid
De Hof van Wezel als modderige inspiratiebron
Het is een bekend fenomeen dat tal van bands in het verstedelijkt deel van onze provincie ambitieus aan hun carrières werken. Ook wordt vanuit de kleinere parochies noest gewerkt aan een muzikale levensloop. Maar de laatste tijd is er ook sprake van een band die uit de modder van een recreatielanderij is ontsproten. Tijd voor 3voor12 gelderland om af te reizen naar de Hof van Wezel en poolshoogte te nemen van deze ontwikkeling.
Bij een tot blokhut omgetoverde stacaravan staat zanger/gitarist Ruben een grote hoop takken in stukjes te breken, zodat ze beter in zijn houtkachel passen. "Ik heb hier zes jaar gewoond. Het is een mooi en inspirerend bestaan hier. Je hebt een groot gevoel van vrijheid. Omdat er zo weinig middelen zijn, moet je creatief zijn en besef je eigenlijk hoeveel mogelijkheden je hebt. Je moet zorgen voor je eigen water, stroom, gezelligheid en ook je eigen muziek. In de stad word je toch meer geleefd en als je hier om je heen kijkt zie je hoe het ook anders kan."
De band is in 2007 begonnen met het spelen van jams, waar aldus bassist Marijn een begin noch een eind aan zat. "We zijn begonnen in de Blauwe Keet. Daar was elektriciteit en dat was een prima plek voor ons. Helaas kwamen er wel klachten over het geluid. Toen hebben we een tijdje bij Ruben op de veranda gespeeld om daarna te gaan repeteren in de gezamenlijke naaikeet. Het nadeel was dat het toenmalige bandlid Guido buiten moest blijven staan, omdat die er niet meer bij paste." Sinds 2009 is er op de Hof een repetitieruimte waar de mannen hun mix van reggae, ska, trash en punk spelen.
In deze oefenruimte treffen we ook drummer Jesse en 'knopjesman' Martin. Die laatste is er eigenlijk pas net bij, maar is met z’n filters, delays en toetsen een heuse aanvulling op het bandgeluid. Volgens Marijn is met deze effectenman het totaalgeluid compacter geworden en geeft het de reggaesound een ouderwetse dubsfeer mee. "In mei hebben we een ep gemaakt, maar dat gaan we eerdaags nog eens dunnetjes overdoen, maar dan met z’n vieren. Het is voor mij een droom om in de toekomst een echt album te maken, een officiële release met mooi artwork en alles erop en eraan."
Maar een wens die dichter in het verschiet ligt is een tour. De Mud City Trash Daddy’s hebben vorige week namelijk een tourbus gekregen van iemand. Marijn geeft aan dat daarmee automatisch een nieuw project is geboren. "Ik heb al wat mensen gecharterd die de bus weer aan de praat moeten krijgen. Als dat lukt zijn wij het natuurlijk verplicht om een tour te gaan maken, liefst een Europese. Al is het alleen in België, op tour zullen we!" Ruben vertelt dat na optredens op ondermeer De Kaaij, in Waalhalla en De Bijstand ze flink de smaak te pakken hebben van het live spelen. "Dat is wat we het liefst doen. Live spelen, sfeer maken, enthousiasme overbrengen en gewoon veel plezier hebben."
En vanwaar de naam Mud City Trash Daddy's? De onverharde landerij schijnt een groot deel van het jaar een modderig geheel te vormen. Dan spreekt met hier liever van Mud City. Vruchtbare grond, want de vier hebben een elftal kinderen. Een andere naam zou dus eigenlijk ook niet passen.