Wie: Bram van den Berg, de nieuwe drummer van de Belgisch-Nederlandse band Drive Like Maria
Waar: In Lux, met een Nickelodeonfestijn op de achtergrond
Wanneer: Zaterdag 14 juli, net voordat de-Affaire van start gaat

Hou je van wandelen?
“Ik hou heel erg van wandelen, en dat is geen onzin. Ik heb dertien-en-een-half jaar een hond gehad. Dat was altijd een aanleiding om de plekken te gaan zoeken waar je het beste kan wandelen en in Nijmegen is dat al helemaal een groot feest. Ik ben zeker een paar keer per week in de bossen te vinden. Ik weet niet of ik de Vierdaagse zou wandelen, dat vind ik wel extreem. Mijn nichtje van 14 heeft hem gelopen; die vindt dat ik het ook moet doen en ik twijfel er wel over. Als Nijmegenaar moet je hem toch een keer gelopen hebben. Misschien over 10 jaar of als ik met pensioen ben ofzo.”

Met wie op de-Affaire zou je een affaire willen?
“Met Twin Shadow. Ik zou daar wel een tour mee willen doen. Hij speelt vanavond en ik kan hem niet zien. Anderhalf of twee jaar geleden vond ik die plaat echt een verrassing. Die platen zijn echt te gek, ik ben fan. Ik hou ook van die eighties wave dingen. Veel bands proberen dat ook te doen, maar Twin Shadow is daar zo goed in. Het had zo een band uit die tijd kunnen zijn.”

Was het moeilijk om de keuze te maken om echt in de band te stappen?
“Ik deed af en toe al met ze mee natuurlijk, maar ik vond het zeker moeilijk om de definitieve beslissing te maken. Ik heb jaren in Krezip gespeeld en je agenda staat dan altijd in teken van de band. Je geeft een bepaalde vrijheid op die ik eerst had. Ik heb de laatste tijd heel veel losse dingen gedaan; dat kan nu ook minder of zelfs helemaal niet, omdat ik dus nu weer voor een band ging. Het klikte zo goed met deze gasten, dat ik wel echt in de band wilde. Daarnaast luister ik thuis veel rustige muziek, maar ergens heb ik een instinct om toch de muziek te maken die al jaren in me zit en waarin ik denk dat ik er beter in kan worden.”

Was het lastig om van een driemans- naar een viermansformatie over te stappen?
“Ik heb wel getwijfeld of ik het moest doen. Het is niet niks. Je maakt veel sneller beslissingen met zijn drieën. Daarentegen heb je er met zijn vieren weer een mening bij.  Dat kan ook positief zijn. Het was eerst wel aftasten: in de studio wist ik niet wanneer ik iets goed zei of te ver ging. Ik had net zoveel inspraak in het proces als de anderen. Ze lieten me ook dingen horen die al opgenomen waren en toen kon ik daar ook open en eerlijk mijn mening over vertellen. Daarnaast speel ik nu partijen van Bjorn op drums, dus ik moest wel kijken in hoeverre ik daar veranderingen in aanbracht, maar het werkt prima. Bjorn kan natuurlijk wel denken: 'Huh? Dat speel je zo en zo, man.' Ik kon gelukkig altijd al goed met ze overweg, maar ik merk dat er steeds meer chemie tussen ons vieren is. Hoe langer je samenspeelt, hoe beter je ze leert kennen. Ze zijn nu een paar dagen in Nijmegen en slapen ook bij mij, want zij kunnen niet terug naar onze studio in Italië waar ze nu wonen.”

Wat was de reden voor een studio in Italië?
“Ze hadden een studio in Belgie, maar moesten uit dat pand. Toen hebben ze vele locaties gezocht, maar konden ze niks vinden. Iemand die ze kenden hadden een plek in Italië met een verblijf en zei dat ze het daar mochten doen. We hebben er wel goed over nagedacht qua reistijd en dergelijke. Ik pak gewoon een goedkoop vliegtuigje en dat is het. We repeteren soms in Italië, soms in Nijmegen. Het is wel erg mooi om daar te zijn en je raakt niet afgeleid. We gaan in Italië veel shows doen, maar de rest vindt het hier in Nederland ook heel cool, vooral qua muziekscene. In Italië moet ik er wel voor zorgen dat ik echt bezig ben, maar af en toe kan ik ook terug naar Nijmegen.”