Als de vier mannen van Automatic Sam zich door het publiek banen naar het podium is er applaus. De stemming zit er goed in. Zanger Pieter lijkt er veel zin in te hebben, zo blijkt aan de glimlach van mondhoek tot mondhoek, en nog nooit keek een drummer zo serieus tijdens het drummen. Ze trappen af met het nummer Who's The Man. Deze staat niet op de debuutplaat, maar is een oude single die alweer een flinke tijd geleden opgenomen is. Nummers van 8 minuten als 'You're Gonna Miss Me', een volledig instrumentaal nummer en zwiepende gitaarpartijen zetten de toon vandaag.

Keep On Shaking, hun nieuwe single, is al bij velen bekend en er wordt een 'shout out' gedaan naar hun vrienden van Shaking Godspeed. Het eindnummer, Don't Need No Doctor, blijft maar doorgaan. Steeds lijken de blues-rockende mannen de laatste tonen aan te slaan, maar de band gaat door. Ze durven haast geen afscheid te nemen, zo erg geniet deze band van het optreden en het publiek idem dito. De zanger springt nog even het publiek in, met gitaar, als laatste toegift en gooit aan het eind van het nummer zijn gitaar op het drumstel. De band is klaar, alles mag kapot. Amen! 'If this is hell, then I'm a believer.'

Na een snelle opbouw is het de beurt aan The Gospel. Het is al wat rustiger, maar toch weet de band zieltjes te winnen. Het is behapbaar omdat het swingt, maar het is wel even wat anders dan de rockband die we net zagen. Toch blijven veel mensen kijken, misschien wel om rustigere dansmuziek aan te horen na het fijne gitaargeweld van daarnet. De band speelt vooral heavy soul en heeft zowel kantklare liedjes als stukken waarbij ze helemaal los gaan. Vooral het laatste zorgt er voor dat steeds meer mensen aanschuiven, want dat swingt de pan uit. Als laatste nummer coveren ze Who's The Man van Automatic Sam, wat nog meer zieltjes de zaal in sleept. De cover begint als echte cover, waarna het snel resulteert in een briljante jampartij, waarbij leden van Shaking Godspeed, Automatic Sam, Sugartoosh en anderen zich aansluiten. Er wordt een gitaar gepakt, een koe-bel, een tamboerijn, nog een gitaar, een basgitaar, alles wat op het podium voorhanden is. De improvisatie gaat nog een lange tijd door en als het nummer dan helaas ten einde komt, heeft The Gospel bewezen een partijtje lang door te kunnen laten gaan.