De laatste dag van de Zwarte Cross is aangebroken. De katers zijn inmiddels al een paar dagen oud, maar het programma is weerom niet voor de poes.  Een verslag van dag 3.

Striking Justice begint vandaag op het Aardschok-podium en laat een verpletterende indruk achter. Niet iedereen zal even gecharmeerd zijn van de stem van een van de zangers, maar de Hengelose hardcore-band speelt wel ontzettend strak. De mc die ze hebben meegenomen voegt echter niet veel goeds toe en vertraagt alleen maar. Gelukkig komt hij niet veel aan de beurt. Het is niet vreemd dat deze band door Europa gaat touren. Niet alleen omdat er animo is voor dit genre, maar ook omdat de band een knap mopje kan rammelen!

Op de Zwarte Cross is het bijna een vloek om op de vroege zondagmiddag te spelen. De gemiddelde bezoeker vindt pas rond half twee ´s middags zijn weg naar het festivalterrein. Bij de aanwezige bezoekers wordt het laatste beetje slaap door Death Letters uit de ogen geramd. De nummers van het laatste album ‘Post-Historic’ zijn op dit tijdstip wat moeilijk te verteren. Toch is de mix tussen de nieuwe nummers en de oude nummers van het titelloze debuutalbum goed gedoseerd. Publiek of niet, het enthousiasme van dit duo is onverwoestbaar. Met het rondvliegende zweet en kwijl (ja…) wordt er toch nog een energieke show neergezet.

De ´woordgrap´ in Backcorner Boogie Band wordt door veel mensen over het hoofd gezien. Hoewel de verwijzing naar de Achterhoek duidelijk te vinden is in de bandnaam, bestaat de band niet volledig uit Achterhoekers. De grote aandachttrekkers op dit podium zijn Cool Genius-zanger Erik Neimeijer, de goedgeklede zanger Eugene Latumeten, ras-Achterhoeker Hendrik Jan Lovink en één nummer te gast: Pieter Both van Beef. Wat je krijgt is een vette pot blues en soul met toeters, bellen, een Hammondorgel en twee beeldschone achtergrondzangeressen.

Tijdens het bluesy optreden van de Backcorner Boogie Band, staat de fijne blues-rock van Bradley’s Circus geprogrammeerd op het Fijnproeverspodium. Net als Ape Not Mice op vrijdag en zaterdag, is deze band puur entertainment. Wederom zien we de contrabas, die toch al meteen sfeerverhogend werkt. En ook weer een blonde vrouw, genaamd Mattanja, die door haar stem en tatoeages de mannen wel een beetje stil krijgt. Een mondharmonicaspeler is vaak een trucje, maar in dit circus voegt Lidewij wel degelijk wat toe met mooie intermezzo’s. Jammer dat deze sound vaak wegvalt tijdens de hardere passages. Bradley’s Circus biedt weer net wat andere blues dan de rest van het weekend te horen was. Een nieuw hoogtepunt in de programmering!

“Goh, ze zijn wel erg jong hè” wordt er in het publiek rondgefluisterd. Is het dan een grap? Nee, het is absoluut geen grap. De voor hardrockbegrippen piepjonge mannen van Vanderbuyst menen het met heel hun hart. De drie mannen in veel te strakke spijkerbroeken, afgetrapte classic Reeboks, lange haren en afgeknipte hardrockshirts verraden dankzij hun uiterlijk al voordat de eerste tonen klinken wat voor muziek ze maken. In de hoogtijdagen van dit genre zouden ze wel eens heel groot zijn geworden. Gitaargeweld, vunzige teksten en de in leer rondhupsende,  hoogblonde Bimbo’s van Malle Pietje. De langharige veertigplusser geniet.

De heren van Rowwen Hèze zijn graag geziene gasten op de Zwarte Cross. Deze zuid-Nederlandse texmex-band is meer dan alleen maar høken en polonaises. Het nummer De Peel in Brand is voor veel Limburgers een soort tweede volkslied, de intieme manier waarop Jack Poels en, niet onbelangrijk, accordeonist en muzikaal brein Tren van Enckevoort het liedje spelen maakt het een ware tranentrekker. Uiteraard komen ook flinke stampers als IJzeren Thijs en Dan is ’t mar dom voorbij. Ondanks de aanstekelijke nummers, weten de (Horst-)Americanen vandaag niet te overtuigen. Het komt allemaal een beetje lafjes over en de juiste vibe trilt dan ook niet het publiek in waardoor de rustigere nummers als De Neus Umhoeëg wel goed tot hun recht komen, maar Bestel Màr en Limburg bijvoorbeeld veel minder. Ach ja, who cares? Een feestje was het wel!

Madball is een hele grote speler in het internationale hardcore-circuit. Vandaag tiert deze robuuste muziek welig over de metalweide. De charismatische punkers uit de Big Apple weten hoe een koe een haas vangt en spelen ongelooflijk strak. Toch krijgt je als toeschouwer niet echt het idee dat je erbij hoort dit uur. Madball pakt je niet vast, maar speelt net als Monster Magnet de dag ervoor, voor zichzelf. De band komt niet bepaald hartelijk over en lijkt een routineshow af te leveren. Jammer, want de muziek staat als een boerderij!

In de Megatent spelen de succesvolle Nijmegenaren van De Staat. Het is druk, maar niet alleen met geïnteresseerden. In het voorste gedeelte staan de fans, achteraan de bierdrinkende rockers met hun wilde verhalen. De ‘rockformatie +’ heeft het wat moeilijk in deze tent. De alternatieve hitjes Wait For Evolution en The Fantastic Journey of the Underground Man grooven als altijd, maar de nieuwere nummers blijken niet echt te werken, vooral Sweat Shop mist de zangeres van The Routines. De Staat speelt de tent absoluut niet plat vandaag, en de set wordt zelfs wat saai. Vandaag maken de rockers uit ’s Neerlands oudste stad, ondanks de mooie tweede stem en percussie van Rocco Huetting, geen goede beurt. Vooral de ‘Machinery’ heeft vandaag geen goede invloed op het geheel.

Terwijl Jovink de boeren voorziet van een stevig potje rock ‘n’ roll, wordt er op de Reggaeweide wat anders gerold… De Jamaicanen van Third World sluiten een mooie editie van Zwarte Cross af met fenomenale reggae. Als Bob nog geleefd had, dan had hij instemmend geknikt bij het horen van de klanken van deze relaxte dudes. Het zonnetje schijnt weer op onze bolletjes en iedereen wordt hier heel erg happy van! De drummer laat ook even zien wat hij kan en gooit er een verdomd lekkere drumsolo uit. De wereldhit Now That We Found Love van dit collectief geeft je een vriendschappelijke hand voordat je het terrein verlaat. De slapers kunnen nog even genieten van de Nederlandstalige Engelse band Trademark. De Zwarte Cross bracht een mooi weekend met een prachtige sfeer!