Sir Yes Sir is helder, gelaagd en toegankelijk

Eindelijk een verrassing binnen de indie

Tekst: Felicia Tielenius Kruythoff ,

Het optreden zakt langzaam in de schemer weg wegens kortsluiting in de belichting. De band zorgt zelf voor de sfeer door een dynamisch en enthousiast optreden.

Eindelijk een verrassing binnen de indie

Het optreden zakt langzaam in de schemer weg wegens kortsluiting in de belichting. De band zorgt zelf voor de sfeer door een dynamisch en enthousiast optreden.

CONCERT
Sir Yes Sir, Lift!, zaterdag 16 juli

MUZIEK
Dit is indierock van het melancholische en sferische soort. Door het gebruik van de saxofoon ook innovatief te noemen. Dit bandje dankt zijn invloeden aan het eveneens Belgische dEUS, met wie de frontman heeft samengewerkt.

PLUS
Het valt direct op dat deze band houdt van ritmische verschillen binnen de nummers. Als je goed luistert lijkt het zelfs wel iets van jazz weg te hebben, omdat de muzikanten ieder hun eigen weg lijken te kiezen hierin. Ook zijn ze net als in de jazz niet bang voor dissonante tonen, die de muziek iets lyrisch geven. Opvallend is de bassist, die de nummers lijkt te domineren zonder op de voorgrond te treden. De solo’s van de saxofonist doen je hart smelten. Ondanks deze vergelijkingen met een ingewikkeld genre, verliest de band zijn toegankelijke indiekarakter niet en dat is een groot compliment waard.

MIN
De ballads van deze band zijn duidelijk aan de mindere kant. Ze zijn te lang, en het lijkt alsof er te hard gewerkt wordt aan het sferische karakter, wat vreemd genoeg in de snellere nummers wél heel natuurlijk komt. Daarnaast wordt de sax te vaak ingewisseld voor de toetsen en de gedoodverfde laptop, wat de extra laag verwijderd.

CONCLUSIE
Al bij de eerste noten een positieve verrassing met een fris geluid. De muziek is ondanks de wisseling van instrumenten en lagen niet te vol, maar wel goed doordacht. Als de bandleden de energie ook in de ballads wat meer laten vloeien, wordt dit een absolute topper.

CIJFER
7,5