Een fijn avondje punkrock in de Onderbroek, met hardcorepunk van One Win Choice uit Amerika, In-Sane uit Slovenië en Astpai uit Oostenrijk. Maar niet alle goede dingen komen van ver! Ons ‘eigen’ Antillectual speelt voor het eerst met de nieuwe bassist in zijn thuisstad.

Aan In-Sane uit Slovenië de ondankbare taak om de avond te beginnen, en dat op een onOnderbroeks vroeg tijdstip van half tien. Met vier bands op het programma moet je zeker niet al te laat van start gaan, maar dat veel bezoekers deze band nu missen is jammer. Althans, dat schijnt zo te zijn volgens de overleveringen van dat handjevol publiek dat wél op tijd hun prak naar binnen geschoven had. De hardcorepunk van de Slovenen, door de band zelf benoemd als ‘heartcore’, heeft een typische stijl die niet snel verveelt. Mocht deze in Europa goed aangeschreven formatie nou weer eens in Nijmegen optreden, dan is het wellicht een idee om een andere band als eerste te laten spelen.

Antillectual bijvoorbeeld, die vanavond als tweede op de planken staat. Onder het motto ‘een goed begin is het halve werk’ begint de set met de gitaarpingels van de intro van Every Crisis Is A Moral Crisis. Dit nummer is tevens opener op de nieuwste plaat en heeft het effect van spanningsopbouw. Het maakt nieuwsgierig naar wat komen gaat; een erg goed idee! Een minder goed idee is, wat betreft vocalen, de bassistenwissel. Helaas heeft Tom maar een jaartje in Antillectual gespeeld en is hij nu vervangen door Tim, bekend van zijn folk rock met punkroots onder de naam Tim Vantol. Vanavond is de eerste Nederlandse show met deze nieuwe aanwinst. Het is te hopen voor de Nijmeegse punkband dat het nu eens afgelopen is met de stoelendans en dat ze Tim een tijdje vast weet te houden. Want hoewel Toms stem beter bij die van zanger-gitarist Willem paste, lijkt het alsof nieuwe bassist Tim al jaren deel uitmaakt van de band. Dat is na amper twee maanden een hele prestatie! Zoals het de frontman van een politieke band betaamt, bespreekt Willem tussen de nummers door de oorlog in Libië. Dit doet hij echter op verfrissende wijze. Hij vraagt de mensen in het publiek of zij voor of tegen zijn en of zij deze visie na afloop van het concert met hem willen bespreken. Een verademing, een punkband die aangeeft de waarheid niet in pacht te hebben!

Voor discussies over Libië is maar kort tijd, want al snel is het de beurt aan Astpai. Dit uit Oostenrijk afkomstige viertal doet af en toe wat aan Strike Anywhere denken. De muziek is energiek. De zang is rauw en zou niet misstaan in een Flogging Molly-achtige band, maar blijft gevarieerd genoeg om de aandacht te trekken. Vermeldenswaardig is dat de drummer van vandaag eigenlijk Nederlands is en slechts voor de gelegenheid met de Oostenrijkers op pad is. Zijn eigen band, Sand Creek Massacre, tourt veelvuldig, dus de bebaarde jongeman kent de kneepjes van het vak. Als je het niet wist, zou het niet opvallen dat hij niet de vaste drummer van de band is.
    
Als laatste springt One Win Choice uit Amerika het podium op. De mannen zijn op Europese tour ter promotie van hun pas uitgekomen plaat getiteld Conveyor. Ze spelen een mix tussen punkrock en hardcore, die niet heel vernieuwend is, maar wel goed klinkt en goed wordt uitgevoerd. Verrassend, en misschien zelfs wel het hoogtepunt van de set, was de cover van New Noise van Refused. Nou kun je je afvragen wat het zegt als een cover beter gewaardeerd wordt dan je eigen nummers, maar in dit geval zegt dit niet zoveel. De cover is simpelweg goed gekozen en valt in de smaak bij het publiek.

Voor wie nog geen zin heeft om huiswaarts te gaan, trekt een dj nog een blik aan (rock)klassiekers open. Tot zeker een uur of vijf is het gezellig in de Onderbroek. Het bier vloeit, jongens en meisjes dansen, en op het podium voert een combinatie van One Win Choice en Astpai spontaan capriolen uit, die nog het meest lijken op de miniplaybackshow. Behalve voor nepzang is er een stevige rol weggelegd voor de luchtgitaar, die op zijn beurt prima samengaat met de luchtbas en het luchtdrumstel. Of deze laatste twee functies werkelijk zo heten is onbekend, maar mocht iemand op een goede dag Hennie Huisman tegenkomen, dan kan hij of zij misschien naar diens kijk op de zaak vragen. Hoe dan ook, het publiek reageert positief op deze extra act, en terecht. Zulke avondjes mogen vaker!