The Bunny Bonanzas openen Koninginnenacht in het warme, zweterige en drukke The Stage. Frontman en bassist Wim zet al voor het eerste nummer de toon voor de rest van het optreden door zijn band flink enthousiast aan te kondigen. Daarna gaan de mannen los, en hoe! Gewapend met onder andere gitaar, drums, bas, vibraphone, tamboerijn, woodblock, accordeon, congo en de punkachtige vocalen van de frontman spelen The Bunny Bonanzas een hybride stijl van surf, punk, rockabilly en exotica. Sommige nummers snel en rauw, andere weer langzamer met een gitaartje dat heerlijk meedeint op de golven. De heren hebben er plezier in, getuige de non-stop glimlach van de gitarist, waardoor de muziek zeker geschikt is voor op een podium. Ook zouden sommige nummers goed dienst kunnen doen als soundtrack voor oude achtervolgings- of spionagefilms.

Ondertussen wordt het drukker en drukker in The Stage. Een biertje halen bij de bar kan pas na het afleggen van een heuse hindernisbaan. Vervolgens is teruglopen vrijwel onmogelijk zonder dat er bier over je schoenen gaat. Bier van jezelf of bier van anderen, dat is niet helemaal duidelijk. Wel voelt het lekker fris aan in de warme en benauwde The Stage. Op een gegeven moment is het zelfs uitverkocht, wat voor teleurgestelde gezichten zorgt aan de deur. Er blijven eenlingen zielig achter buiten, terwijl hun vrienden wel binnen zijn. Niets aan te doen! Binnen gaat het feest gewoon door.
    
Na de exotische surfpunk van The Bunny Bonanzas is het tijd voor de zomerse klanken van Jaya the Cat. Deze groep komt oorspronkelijk uit Boston, Massachusetts, maar heeft nu haar hoofdkwartier in Amsterdam. De mix van ska, reggae en punk past erg goed bij de warme avond. Twee bandleden dragen zelfs slippers, waarmee zij de zonnige vibe nog eens accentueren. Getooid met hoedjes en mutsen en voorzien van baarden staat de formatie enthousiast op het podium. De muzikanten spelen stuk voor stuk goed, strak en zijn als geheel goed op elkaar in gespeeld.

Opvallend is het Korg keyboard en de twee andere toetsinstrumenten, die ervoor zorgen dat de ska van Jaya the Cat prima zonder blazerssectie kan. Met de keyboards wordt zo nu en dan een surfachtig melodielijntje over de solide basis van de standaardinstrumenten gespeeld.
    
Halverwege de set valt echter opeens op dat er minder publiek aanwezig is dan eerder op de avond. Of dit door de benauwdheid in de zaal komt is onduidelijk. Een andere reden kan zijn, dat de band zichzelf op den duur wel veel herhaalt. Iets meer variatie zou welkom zijn. Toch mag dit de pret niet drukken, want al met al is het een geslaagde Koninginnenacht. De zomerse muziek past uitstekend bij de tropische temperaturen!