Arno wisselt stampende rocknummers en prachtige chansons af

Soundtrack van het verdriet van België

Tekst: Erik Nijsten / Foto's: Bernard Bodt ,

Op de dag dat onze zuiderburen naar de stembus gingen, stond Arno in het Luxor Live in Arnhem. Met een afwisselende show van rocknummers en chansons wist deze Belg de zaal voor zich te winnen.

Soundtrack van het verdriet van België

In België en Frankrijk is Arno Hintjes een zeer bekend artiest. Hij is in België meerdere malen uitgeroepen tot beste zanger van het jaar. In Frankrijk heeft hij de onderscheiding van Ridder in de Kunsten en Letteren mogen ontvangen. Hoewel hij in Nederland lang niet zo bekend is, is Luxor Live deze zondagavond goed gevuld. 

Met een strak spelende begeleidingsband trakteert Arno het publiek op een afwisselende show van stampende rocknummers en prachtige chansons. Hij speelt veel nummers van zijn nieuwe cd Brussld. De multiculturele samenleving van Brussel staat op deze cd centraal en dat vertaalt zich in een aantal Oosterse melodielijnen.

Tijdens de rocknummers vliegt de microfoonstandaard van Arno’s rechter- naar zijn linkerhand. Volledig in het zwart gekleed en met gesloten ogen zingt Arno zijn Engelse en Franse teksten vol overgave en passie. De hardere nummers knallen er keer op keer lekker uit. Vooral het gierende gitaarspel springt er bij deze nummers boven uit.

Als Arno gas terugneemt en een van zijn mooie chansons zingt, wordt hij alleen begeleid door zijn voormalig T.C. Matic-maatje Serge Feys. Deze nummers grijpen de zaal keer op keer naar de keel.

Voordat hij de eerste chanson van de avond zingt, zegt hij tegen het publiek: " Ik ga vanavond weer terug naar de Bananenrepubliek. Ik dacht dat jullie hier in de stront zaten. Wij zitten er nog dieper in”, klinkt zijn hese stem treurig. Vervolgens neemt hij plaats op een stoel en zingt op intense wijze het nummer Elle Pense Quand Elle Danse. De uitvoering klinkt als een trieste soundtrack voor het door politieke problemen getergde België.

Een van de meest opvallendste nummers die Arno deze avond speelt, is de cover Get Up, Stand Up van Bob Marley. Het nummer is totaal ontdaan van alle reggae-invloeden. De prachtige pianopartij zorgt ervoor, dat er een totaal nieuw nummer is ontstaan.

Als toegift wordt onder andere publieksfavoriet Les Filles Du Bord De Mer gespeeld. Het enthousiasme waarmee het publiek dit nummer meezingt, is het bewijs dat Arno deze voor zich heeft weten te winnen. Na anderhalf uur stopt de zanger ermee en laat hij een dolenthousiaste zaal achter die heeft kunnen genieten van een intense show.