Vorig jaar nog wist het lokale Liquid Snow de finale van Pocketpop op haar naam te schrijven. Dit jaar is er sprake van een ware Achterhoekse invasie in het Land van Maas en Waal.
De avond begint met een bijzonder feestelijk optreden van de dames en heren van Proper Outfit. Ja inderdaad, die andere band uit de Achterhoek. Met hun poppy, maar toch ook lekker rockende sound zijn ze fluitend door de voorrondes richting finale gegaan. De jury gaf in hun commentaar al aan dat “deze band zich heel goed kan neerzetten”. Er staat een soort van zelfgemaakt apparaat vooraan op het podium, met een rooster erop. Gitarist met doubleneck gitaar erop, en dan maar laten roken die machine! Het ziet er absoluut erg spectaculair uit. Waar Proper Outfit in uitblinkt zijn de catchy liedjes. Bij de rustigere nummers zakt het soms wat in. Maar hun uitsmijter en single B.F.F. maakt het allemaal goed. Een band met veel potentie om door te breken naar het grotere publiek.
En dan wordt het nasty. De local heroes van Striptease maken hun opwachting. Grommend komen de versterkers tot leven. Distortion op gruizig, bass op loud, hiermee openen deze mannen hun rockers ball. De band heeft een heerlijke vibe. De energie is goed en de arrangementen zijn dat zeker ook. Dat is ook het oordeel van de jury, die de energie en het enthousiasme van deze band beloont met een tweede plaats. Striptease bestaat pas een half jaar, maar staat als huis. Een house of sins welteverstaan…
Je hebt van die bands die hard spelen, heel hard, maar waar je recht doorheen kijkt. Omdat ze het niet menen. En dan eigenlijk al niet hard meer zijn. Als u begrijpt wat ik bedoel. Je hebt echter ook bands die zo verdomde eerlijk en oprecht overkomen dat als ze een keer uithalen, het ook meteen een klap in je gezicht is. Sugartoosh is zo’n band. Vier uiterst sympathiek ogende gasten die zonder fratsen een hele zaal in kunnen pakken. Sugartoosh kan omschreven worden als een degelijke stamppot van Claw Boys Claw, Foo Fighters en Queens of the Stone Age. Ogenschijnlijk eenvoudig, uiterst doeltreffend en gezegend met een rauw en toch helder geluid laat Sugartoosh zien en horen wanneer een band in moet houden en vervolgens uit hoort te pakken. Tegen het einde van de show gaat de gitarist op de bassdrum staan. Omdat hij er zin in heeft. Deze band heeft helemaal geen rookmachine/confetti-installatie nodig om indruk te maken.
Na Sugartoosh is het even omschakelen wanneer Boolean het eerste nummer inzet. De band bedient zich van vrij complexe songstructuren, straffe omschakelingen en vooral veel gitaar- en basnoten die zich voortdurend losmaken van het grotere geheel. Nu hoeft dit laatste zeker geen negatieve karaktereigenschap te zijn, maar in het geval van Boolean is het allemaal wat teveel van het goede. Het is duidelijk welke kant de band op wil. Enerzijds frivool, anderzijds wat onheilspellend, maar een echte samenhang zit er niet in het optreden. Te horen is dat de band originele ideeën genoeg heeft, maar een stevige selectieprocedure zou de muziek zeker ten goede komen. Daar komt nog bij dat de zanger/gitarist zich bedient van een wel erg gemaakt stemgeluid/accent en teveel tracht te klinken als vermoedelijke voorbeelden Jim Morrison en Tom Smith. Begrijp me niet verkeerd, van alle bands vanavond was Boolean zeker de meest creatieve, maar er zit veel meer in het vat.
Terwijl de jury in overleg gaat mag Raving Attention, de winnaar van de publieksprijs van de voorronden van Pocketpop het publiek vermaken. En daar slagen ze warempel nog in ook. Maar niet vanwege hetgeen we muzikaal voorgeschoteld krijgen. De band is nog zeer jong en dat is te horen. Een mengelmoesje van pop, punkrock en toetsenpartijen, allemaal verre van origineel en na een nummer dreigt de aandacht dan ook danig te verslappen. Ware het niet dat Raving Attention er een vreselijke lol in heeft om op het podium te staan. Een onverschrokken bassist, een toetsenist die tussen zijn partijen door nonchalant een wandelingetje maakt op het podium, en een charmante zangeres/gitariste maken het optreden ondanks het muzikale niveau toch de moeite waard.
De finale van Pocketpop 2010 concluderend: een gezellige en fijne avond met de volgende uitslag. Sugartoosh gaat er met de hoofdprijs vandoor, en daarna in respectievelijke volgorde eindigen Striptease, Proper Outfit, en Boolean. Over de hoofdprijs maakt niemand zich druk, maar een bandjeswedstrijd is geen bandjeswedstrijd zonder gemor over de gehele uitslag. En zo hoort het ook.
Vorig jaar nog was het het lokale Liquid Snow dat Pocketpop - de bandwedstrijd van het Land van Maas en Waal - op haar naam schreef. Dit jaar haalden de locals het niet. De Achterhoek was met twee bands goed vertegenwoordigd deze finale. De sympathieke rockers van Sugartoosh gingen er met de Pocketpop wisseltrofee vandoor.