Om klokslag 22.00 uur start het Engelse The Ghost of a Thousand. Wie rustig wil toekijken, komt al vanaf de eerste noten bedrogen uit. De zanger springt meteen af op een aantal mensen achterin de zaal, om de ene na de andere te knuffelen en mee te slepen naar het podium. Dan weer krioelend op de vloer, dan weer ergens op de bar, de hele zaal wordt gebruikt voor de presentatie. De gitarist doet er vrolijk aan mee en staat ook meer in de zaal dan op het podium.

Maar ook muzikaal steekt het aardig in elkaar. Het is een opgefokte mix van screamo, hardcore en rock. De drummer, die rechtstreeks uit een Bruce Lee-film lijkt te komen, zorgt voor een strakke en opzwepende basis. De rest is niet altijd even goed hoorbaar, maar Ghost of a Thousand is een fijne opwarmer.

Dan de band waar het vanavond om draait: Cancer Bats. Gelukkig hebben genoeg mensen de moeite genomen om vanavond te komen om het gezellig druk te maken. Bij Cancer Bats is het dan ook meteen feest. Waar het ene nummer doet denken aan bands als Pantera en Down, hebben de snellere nummers weer wat weg van bijvoorbeeld een Municipal Waste. Deze combinatie zorgt voor een heerlijk resultaat. Nummers als Sabotage (Beastie Boys cover) en het party-nummer bij uitstek Hail Destroyer komen voorbij en worden met veel enthousiasme ontvangen.

De zanger heeft de ranzige gewoonte om na elk nummer even te roggelen in de microfoon om vervolgens een klodder achter te laten op het podium, wat zich al snel omvormt tot een plasje. Het zal er wel allemaal bij horen. Cancer Bats is gewoon op dreef en heeft het in zich om nog veel groter te worden. Na slechts drie kwartier is de koek alweer op. Jammer, want we hadden er nog lang niet genoeg van!