Als bezoeker van een dansavond waarin minimal één van de hoofdingrediënten is, gaat mijn hart niet meer per se al op voorhand sneller kloppen. De minimalistische substijl van techno kende zijn hoogtijdagen in het jaar 2006 (symbolisch gemarkeerd door het optreden van Richie Hawtin op de Winterspelen in Turijn), maar leek daarna ontegenzeggelijk een stille dood gestorven. Feit blijft dat de meningen over de levensvatbaarheid van minimal verschillen. Wat mij betreft past op deze variant maar één predikaat en dat is: ‘Een lijk dat je in de kast moet laten liggen’. De vibe die de muziek toentertijd had, bleek een krachtige verademing, maar het ‘less is more’-credo van de minimal is nu toch wel uitgeklik-klakt.

Mark Wanders, dj van Nijmeegse makelij, vangt aan in Merleyn en doet dat met funky tech house. Zijn set is vol en warm en een prima opstarter, niet in het minst door een fijne balans tussen beats en vocalen. Mark is af en toe misschien net iets te langdradig in de mix, wat puntiger mag dus wel. Maar los van dit minuscule ding gaat het hem goed af om het publiek op te zwepen. Hij doet wat je van hem mag verwachten en levert waar voor je geld.

Hoofdact Tama Sumo komt uit Berlijn en draagt een sjieke stropdas op een gitzwart pak. Alleropmerkelijkst is dat juist als zij de spin van Mark overneemt de zaal subiet leegloopt. Het is niet zo dat de overgang tussen de dj’s niet subtiel genoeg is. Het lijkt er meer op dat het geklik van de Duitse minimalist bij alle aanwezigen opeens een onvermijdbare drang naar nicotine heeft aangewakkerd. Wat Mark met zijn set heeft neergezet lijkt in één klap verdwenen en Tama dient gewoon weer van voren af aan te beginnen.

Tama Sumo heeft een volwassen sound en brengt dat op doordachte wijze. De muziek kenmerkt zich over de hele strekking vooral door breekbaarheid, maar ondanks die fragiliteit houdt Tama het vol om de avond te dragen. De soulvolle minimal is relaxed, soms te mellow, maar a-relaxed genoeg om te blijven interesseren.

Met het einde van de avond dien ik tenslotte nog te komen tot beantwoording van de vraag “Is minimal nu dood of niet?” Op basis van het bovenstaande kan dit punt beslecht worden in het voordeel van degenen die het tegenspreken. Minimal leeft, maar wel onder bepaalde voorwaarden: in de juiste setting, met voldoende publiek en een dj als Tama. Deze 2+2 Special in Merleyn weet echter helaas niet aan al die punten te voldoen. Het had wel een tikje meer gemogen. Maar met acht euro entree leg je de drempel voor de meeste welwillende bezoekers wellicht net een tree te hoog.