“Welcome to The Gathering family!!”, schreef een Italiaanse fan op de MySpace-pagina van Silje Wergeland, de nieuwe zangeres van The Gathering. De Nijmeegse band zette drie nieuwe nummers op MySpace en veroorzaakte daarmee een golf van reacties vanuit heel Europa, Noord- en Zuid-Amerika. De fans zijn de band nog lang niet vergeten, steunen hen door dik en dun en kijken uit naar het nieuwe album The West Pole, dat binnenkort wordt uitgebracht.

Dat er een nieuw album kwam, was niet vanzelfsprekend. In 2007 besloot frontvrouw Anneke van Giersbergen uit The Gathering te stappen om zich te richten op haar eigen band Agua de Annique. “Toen waren we een paar weken behoorlijk in verwarring”, vertelt Frank Boeijen, toetsenist van The Gathering. “Natuurlijk waren we even uit het veld geslagen, ze zat al twaalf jaar in de band. Maar we hadden ook al een verleden vóór Anneke, en na die periode van verwarring besloten we dat we gewoon door wilden. We wisten dat het niet gemakkelijk zou worden en dat het een behoorlijke tijd zou duren voor we de band weer op de rit zouden hebben, maar we wilden niet stoppen.”

“Via internet hebben zo’n 250 mensen auditie gedaan. Dat is het mooie van internet: muziek kent geen barrières meer, behalve misschien logistieke. We wilden eerst gaan werken met diverse gastzangeressen, maar de Noorse Silje Wergeland heeft een prachtige stem en een tomeloze ambitie. Omdat het meteen goed met haar klikte, hebben we besloten dat zij onze vaste zangeres zal worden. Op het album doen trouwens nog twee andere zangeressen mee: de Nederlandse Anne van den Hoogen en de Mexicaanse Marcela Bovio.”

Silje komt uit Noorwegen, maar woont inmiddels in Engeland. Is dat niet lastig met oefenen en touren? Volgens Frank een kwestie van goed plannen: “Ze vliegt veel op vliegveld Weeze, dat ligt hier vlakbij. Voor repetities is ze een paar keer een weekje overgekomen. De optredens zal je straks wat meer in blokken moeten plannen.”

De laatste release was drie jaar geleden. Hoe spannend is het om dan weer een nieuwe plaat te maken? “Heel spannend! We waren dan ook heel blij met de vele positieve reacties op de nieuwe nummers. Het schrijven ging in het begin moeilijk en we wilden niet overhaasten. Het nieuwe album moest urgent en fris klinken. Meer dan de helft van de nieuwe nummers is uptempo en gitaargeoriënteerd. Het was tijd voor iets energieks, terug naar de rock, maar met nieuwe invloeden. We hebben de laatste tijd bijvoorbeeld veel geluisterd naar Dredg en Arcade Fire. Onze rustige stukken zijn ook mooi, maar dat hebben we al zoveel gemaakt. Nu was het tijd voor iets anders: een lentegevoel met gitaren. Treasure is het meest positieve nummer dat we ooit hebben geschreven. We hebben voorheen ook wel behoorlijk depressieve draken gemaakt.”

In een van jullie blogs schrijven jullie dat de nieuwe cd ‘a monster to mix’ was. Wat maakte het zo moeilijk? Frank vertelt: “Uptempo nummers met veel distortion zijn moeilijker te mixen dan rustige nummers. Je moet het goed uitbalanceren om het precies zo te laten klinken zoals je wilt. De plaat is gemixt door Zlaya Hadzich. Gelukkig ligt nu de master klaar en kan de cd gedrukt worden. De productie hebben we zelf gedaan. Deels vanwege het geld, maar vooral vanwege de uitdaging. Alles wat je daarbij leert, kan je in de toekomst weer gebruiken.”

The West Pole ligt begin mei in heel Europa in de winkels. In juni volgen Canada en Amerika. Uiteraard kunnen we The Gathering dan ook live bewonderen. Eerst doet de band een aantal try outs, gevolgd door festivals en in het najaar een clubtour door Europa, waarin natuurlijk ook Nederland wordt aangedaan. Is het moeilijk om optredens te regelen, als je frontvrouw weg is? Volgens Frank valt dat mee: “We hebben nog steeds dezelfde boeker, die werkt vanuit Londen. In de afgelopen jaren hebben we een behoorlijke naamsbekendheid opgebouwd, dus de zalen kennen ons nog wel. We merken dat we nog steeds welkom zijn. Voor de grote festivals komt de cd te laat uit, hopelijk doen we er dit jaar een aantal en kunnen we ons in het najaar in de kijker spelen voor de festivals van volgend jaar. We passen op heel verschillende festivals, omdat we een crossover maken tussen hardere rock en pop. Met de uptempo nummers van de nieuwe plaat kunnen we een hele interessante festival-set samenstellen. Ook zullen we oude nummers blijven spelen, maar we moeten nog bepalen welke dat zijn. Het zal even vreemd zijn met een nieuwe zangeres, maar het blijft toch je eigen oeuvre.”

De band bestaat al bijna twintig jaar. Mensen worden ouder en krijgen andere levens. Gitarist René Rutten heeft sinds kort een eigen gitaarwinkel ‘Guitars & Amps’ en drummer Hans Rutten heeft twee kinderen. Dat doet niets af aan de ambitie: “We hebben nog steeds de drang om creatief bezig te zijn. We kennen elkaar zo goed dat we elkaar perfect aanvullen, maar ook heel eerlijk tegen elkaar kunnen zijn. We willen nog steeds ‘on the road’; er is niks mooiers dan in een busje stappen op weg naar een optreden. Wat dat betreft snap ik de Rolling Stones heel goed! Waarom zou je daarmee stoppen als je een winkel of kinderen hebt?“