In 1979 zag Marike in Leusden het levenslicht. Toen ze haar studie Gezondheidswetenschappen aan de universiteit van Maastricht had afgerond, is ze zich meer gaan focussen op de muziek. Tegenwoordig woont ze in Beuningen.

De Gelderse schone timmert al een tijdje aan de weg met haar band. Het gaat erg goed met Marike. Ze trekt volle zalen en raakt mensen met haar onorthodoxe stem. Na het optreden in Sounds was ze bereid nog een paar korte vragen te beantwoorden. Het werd een blikseminterview aangezien ze zo snel mogelijk richting de zaal moest voor de voorbereiding.

Singer-songwriters schieten tegenwoordig als paddenstoelen uit de grond. Wat heb jij dat anderen niet hebben?

“De muziek van tegenwoordige singer-songwriters lijkt veel op elkaar. Ik krijg uit veel hoeken te horen dat ik een eigen geluid gecreëerd heb. Dat is ook wat mij anders maakt. Bovendien ben ik niet gewoon een soloartiest, maar perform ik met een band.”

Je speelt zowel rustige, gevoelige nummers als dansnummers. Welke van de twee speel je het liefste?

“Ik wil niet hoeven kiezen tussen het theater (meer geschikt voor de rustige nummers) en het popcircuit (waar mensen meestal meer verwachten). In een zaal hangt het soort liedjes bij mij af van drie dingen: de zaal, het publiek en mijn eigen gemoedstoestand. De setlist maak ik dan pas ook een paar uur voor de show.”

Wat wil je bereiken? En is dat ook haalbaar?

“Mijn grote voorbeeld is Leslie Feist. Zij is geen wereldster, maar dat is ook niet haar doel. Het gaat erom dat je muziekliefhebbers pakt met je muziek. Daar draait het allemaal om, en niet om het bereiken van een zo groot mogelijk publiek. Ik ben dan ook geen hitmachine, maar een albumartiest. De belangrijkste eigenschap van muziekliefhebbers is openheid.”

Als je zelf naar een concert zou gaan ondanks je drukke schema, waar ga je dan heen?

“Als ik zelf ergens heen ga wil ik even rust in mijn hoofd. Niet te moeilijke muziek dus. Mijn voorkeur ligt bij The Raconteurs, Leslie Feist en The Ting Tings.”

Wat vind je van de huidige popindustrie en hoe zie jij jezelf in het geheel?

“Heden ten dage is het in Nederland erg moeilijk om aan de bak te komen als artiest. De industrie kiest voor zekerheid: hypes uit het buitenland. Het is erg moeilijk om een platencontract te scoren.
Samen met toetsenist Henk Jan Heuvelink heb ik een eigen label opgericht: Morning Coffee Records. Ik ben niet het type voor de Nederlandse muziekindustrie. Hierin wordt heel productgericht gedacht en alleen aan de korte termijn. Kijk maar naar programma’s als Rocknation.”

Waar treed je het liefste op?

“Pff, er zijn zoveel mooie podia in Nederland. Maar mijn favorieten zijn eigenlijk Tivoli De Helling in Utrecht en Het Paard van Troje in Den Haag(mijn eerste uitverkochte show). Verder wil ik graag nog een keer op Lowlands (waar ik in 2007 stond) spelen, en op Pinkpop! Binnenkort speel ik in de Handelsbeurs in Gent. Dat is echt een fantastische zaal met ook erg lekker eten backstage. Aangezien het meestal snelle hap is als ik toer, vind ik dat heerlijk! En ik ga in Vietnam optreden. Dat lijkt me erg spannend. Mijn muziek schijnt daar wel gewaardeerd te worden.”