The Take Over zet Luxor Live in de 'Eerste Versnelling'

Alle windrichtingen doen een klassieker in het oosten

Tekst: Nathaniël Bagijn / Foto's: Tom Roelofs ,

Alweer voor de vierde keer vond The Take Over plaats in Luxor Live. Ditmaal deed de 'Eerste Versnelling' clubtour van Snelle Jelle Arnhem aan. Een avondje vol Nederlandse hiphop van formaat.

Alle windrichtingen doen een klassieker in het oosten

Na optredens van onder andere Typhoon, Sticks & Rico, De Jeugd van Tegenwoordig en Kubus en Bangbang staat The Take Over vanavond in het teken van de ‘Eerste Versnelling’ clubtour, van Snelle Jelle.

Zoals de flyer vermeldt, is er vanavond een podium vol geboekt: Snelle Jelle, Kraantje Pappie, Hef, Turk en Jiggy Djé komen deze keer Luxor Live overnemen. Genoeg acts dus om het podium te vullen en een gevulde zaal op z’n kop te zetten. Van dat laatste is helaas geen sprake. De opkomst is vrij mager en de zaal is dan ook zeker niet vol te noemen, laat staan uitverkocht. Dit hoeft natuurlijk niet nadelig voor de stemming te zijn, het is nu afwachten hoe de optredens in de smaak gaan vallen.

Rond de klok van 9 uur staat het kleine beetje publiek dat er al is schuw bij de bar, de resident dj, Syte, draait wat plaatjes ter opwarming. Langzaam maar zeker weet het publiek wat meer richting podium te kruipen en wordt de zaal wat voller. Veel is het nog niet maar het publiek ziet er leuk gemengd uit. Kraantje Pappie is vanavond als eerste aan het woord, het was even wachten omdat Hef nog niet in de building was. Kraantje brengt tracks van Eerste Versnelling, de cd van Snelle Jelle en van zijn eigen mixtape Clubvoer. Met doortrapte teksten en beats die flink uit de speakers blazen weet Kraantje Pappie het publiek al flink los te maken voor de rest van de avond. Deze man uit Groningen laat weten dat hiphop ook tot in het hoge noorden weet te raken.

Na een korte pauze en het arriveren van Hef is het tijd voor hem om het geluid uit Hoogvliet naar Arnhem te brengen. Hij trok al veel bekijks op Youtube en gooide daar hoge ogen. Vanavond deelt hij het podium met zijn broers: Ado’nis en de 16-jarige Crooks. En zijn broeder van een andere moeder: Turk. Tekstueel reiken ze niet verder dan onder andere: geld, hun eigen wijk en het eigen (straat)leven. Muzikaal hebben ze beats voor ons klaar die zwaar op de maag liggen. Elke track die ze brengen staat dus ook garant voor ellebogenwerk in de pit op de eerste rang. Zodra de Turkse tak van Noah’s Ark het podium opkomt, weet het publiek nog meer liefde te geven voor alles wat op het podium gebeurt. Als even later ook nog Spacekees rechtstreeks vanaf zijn planeet komt is het feestje bijna compleet. Het geheel blijft lekker afwisselend door de rappers die telkens de microfoon doorspelen naar de ander. Er vallen haast geen stiltes als het op het losgaande publiek aankomt, en ook de mannen op het podium uiten hun liefde voor het Arnhemse publiek. “Ik fok met Arnhem!” Aldus Hef.

Maar waar is een volk zonder keizer? Juist, het is tijd voor Jiggy Djé, ook wel bekend als ‘de keyser punchline’, om dit feestje in het geheugen van een ieder in het publiek te branden als koffiebonen. Meteen wordt duidelijk dat het deze man is waar iedereen het meest naar uitkeek vanavond. Jiggy kan gemakkelijk verder teren op de goede vibe die vanavond al gezet was door zijn voorgangers. Met tracks van Kohfie Konnect en zijn debuutalbum Noah’s Ark duwt hij met zijn collega-rappers een bijna ononderbroken pit door de avond heen. Meisjes van één meter veertig die enkele meters over de dansvloer vliegen blijven toch een raar gezicht. Maar voor vanavond is dit niets vreemds. Aan al het goede komt een einde en zo ook vanavond. Toch nemen de heren nog de moeite om het publiek te belonen met een toegift in de vorm van Doorhalen van voormalig D.A.C. Een track waar ik persoonlijk al de hele avond op gewacht had. En met mij velen anderen, de zaal wordt gevuld door het gezang van het hele publiek en voor de laatste keer vanavond gaat iedereen nog even volledig uit zijn of haar dak.

Het Arnhemse hiphoppubliek kan terugkijken op een avond die het stempel ‘klassieker’ met trots kan dragen. De liefde stroomde vanavond van het publiek naar de artiesten en net zo hard weer terug. Rustmomenten waren er haast niet want het publiek heeft werkelijk alle energie gegeven die het had. Kwantiteit en kwaliteit brachten de acts van vanavond op wonderbaarlijke wijze bijeen, de hele avond was afwisselend en goed gevuld. Zoals de mannen zelf het gevoel dat deze avond los heeft gemaakt zouden verwoorden: “Jeeeeej!”