Het voorprogramma van Marike Jager verzorgt de Vlaamse band Yevgueni deze avond. Yevgueni heeft twee bandleden thuisgelaten en kiest vandaag voor een intieme sfeer. Het Nederlandstalige geluid van de band doet in deze bezetting denken aan de muziek van Acda en de Munnik. Hun nummers zijn maatschappijkritisch en roepen een gevoel van heimwee op. Vooral de toetsenist speelt vol bezieling en zijn samenspel met de gitarist is om van te genieten.
Als hoogtepunt ontstaat er een mooie interactie met het publiek wanneer de innemende zanger ons uitnodigt tot ritmisch vingerknippen.
 

Dan is het zover: Marike Jager en haar band betreden het podium. Haar charme, innemendheid en humor vallen direct op. Wat volgt is een enthousiast, dynamisch en gedurfd optreden.
Marike sleept het publiek mee met haar swingende rocknummers, jazzy klanken en ingetogen luisterliedjes. Ze ondersteunt haar mooie, warme, ietwat omfloerste en krachtige stem met zowel akoestische als elektrische gitaar. Op het podium wordt ze bijgestaan door Mitch Mulders op gitaar, banjo en mandoline, Henk Jan Heuvelink op wurlitzer, harmonium en piano en Nicky Hustinx op drums.

Marike springt van lichtvoetige anekdotes naar diepgevoelige nummers. Vol trots vertelt ze ons ook nog even dat ze samen met Trijntje Oosterhuis en Ilse de Lange genomineerd is voor de Edison in de categorie beste vrouwelijke artiest.

Er klinken zowel nummers van het debuutalbum als van het meest recente album Celia Trigger. Van dat tweede album brengt Marike nummers ten gehore als de geweldige titelsong Celia Trigger, het eigenwijze en originele Bucket Full Of Ice en de meeslepende ballad She Only Knows. Het mooi opgebouwde Easy klinkt breekbaar en rockt tegelijkertijd.
 
Van haar debuutalbum vertolkt Marike het gevoelige en dromerige Like You, het nostalgische en swingende Reducer en het stoere Fling Flack Toodah!. Na een knappe muzikale en spannende overgang waarbij toetsenist Henk Jan Heuvelink zijn glockenspiel tevoorschijn haalt en Marike achter de piano kruipt, volgt het heerlijk in het gehoor liggende Lizzy. De zang, het pianospel en de opbouw van het nummer Hide And Seek doet mij aan Tori Amos denken. Marike sluit af met het ingetogen Space.
 

Wat mij betreft toont Marike Jager zich een veelbelovend artiest. Ze is nog tot half maart te zien op diverse plekken in ons land.