Iedere editie van de Affaire is er wel een dag bij waar het weer niet meezit, soms vallen de mussen van het dak en de wandelaars op het asfaltvlak. Vandaag valt het met bakken uit de hemel. Believeisadoubt speelt na zo’n bui en ze hebben te kampen met slechts 5 man publiek bij de start van hun optreden. Maar daarna, lukt het hen toch nog enige zieltjes aan zich te verbinden? Deels: het er langs laverende publiek blijft tenminste wel (even) staan om te zien waar deze jongens zich zo druk om staan te maken. Believeisadoubt heeft veel te melden, zowel muzikaal als tekstueel. Het is een band die durft te componeren en het lef heeft zich vol overgave zich in de strijd te werpen om het muzikaal verhaal aan hun publiek te verkondigen. Het Nijmeegs publiek staat wat schaapachtig toe te kijken hoe de band zich op knappe en strakke wijze een weg ploetert door de set. De licht progressieve, op Amerikaanse leest geschoeide emorock komt niet echt aan bij de toekijkers. Hoewel het technisch dik in orde is en er vette grooves in de nummers verpakt zitten, komt de sfeer er niet in. Waarop de gitarist van het gezelschap besluit de after-show-biertjes dan maar niet met het publiek te nuttigen. Hij verkiest het gezelschap backstage. Believeisadoubt laat een twijfelachtige indruk achter. De band komt deze avond niet uit de verf, terwijl er naar alle waarschijnlijkheid in een club (in het voorprogramma van een band als bijvoorbeeld Porcupine Tree) zeker het tegendeel bewezen kan worden.