“Safe as fuck!”. De lijfspreuk van SixNationState is vanavond op de Voerweg meermalen te horen. Zanger Gerry del-Guercio steekt zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken aan het einde van de show. Del-Guercio beloofde ons nog twee nummers, maar moet na de eerste van die twee van het podium gesleept worden om het feest dan maar backstage voort te zetten. Het publiek schreeuwt om meer, maar de regels zijn onverbiddelijk: het is tijd, we moeten stil zijn. Het boegeroep is daarom ook zeker niet tegen band of presentator Gideon gericht, maar komt voort uit puur enthousiasme na het dikke uur fijne muziek. Een uur eerder trapte de band, terwijl het slaapverwekkende vuurwerk nog bezig was boven de Waal, wat onzeker af. Aan de instelling van de bandleden ligt het echter niet, want ondanks wat technische probleempjes -de zang is in het begin haast onverstaanbaar en een der gitaren werkt niet naar behoren- werkt en danst het vijftal hard en dit is uitermate aanstekelijk. De voetjes gaan rap van de natte vloer en het wordt zichtbaar drukker en drukker rond de Club Voerweg. Op humoristische wijze probeert de band de stroom vuurwerkkijkers die vanaf de Waalkade de Voerweg omhoog loopt, richting podium te lokken. Dat lukt aardig, voornamelijk dankzij de toegankelijke popliedjes vol ska-, reggae- en folkinvloeden. Qua muziek kun je denken aan een band als The Rifles, die in Nederland wel al stevig voet aan de grond heeft gekregen. Vergelijk de zoutzakuitstraling van The Rifles met de vrolijke fratsen van SixNationState en het lijkt een kwestie van tijd tot deze band een groter publiek gaat aanspreken.Met optredens als deze moet dat snel goed komen.