Met het programmaboekje in de hand wandel ik naar de Kapel waar Nature Boy klaarstaat om te beginnen. In dit programmaboekje staat dat Nature Boy te vergelijken valt met Pete Philly & Perquisite. Na twee nummers heb ik door dat deze vergelijking niet helemaal opgaat. Ja: het is een Nederlandse band die een basis van hip-hop gebruikt en uitstapjes maakt naar andere stijlen, maar dan heb je het wel gehad met de overeenkomsten. Pete Philly & Perquisite wijken uit naar jazz, Nature Boy naar funk. Je krijgt sneller een goed beeld van de muziek van Nature Boy als je het vergelijkt met Relax en, voor wie echt al een tijdje thuis is in de Nijmeegse bandjesscene, het wijlen Mosqio qua ritmes en riffjes. De vijfkoppige band gebruikt drums, bas, gitaar, orgel en trompet om daar positieve funk mee te maken. De enige vergelijking die je met hip-hop kunt maken zijn de raps van de frontman, die niet schroomt om regelmatig achter zijn keyboard te kruipen. Verder is de muziek eigenlijk een en al funk. Nature Boy is niet pessimistisch maar houdt van positiviteit. Dat straalt van de bandleden af en van hun muziek. Het is dan ook niet onlogisch dat deze positiviteit besmettelijk werkt en ik al snel allemaal vrolijke hoofdjes om me heen zie staan, terwijl ik zelf ook al een grijns op mijn smoel voel. Kortom: Nature Boy is een lekkere start van een avond vol muziek.