Het Friese Jean Parlette, oorspronkelijk begonnen als een éénmansproject van laptopknutselaar Jos Blomsma, oogst sinds de toevoeging van drie extra leden in rap tempo de één na de andere lofprijzing. Het noorden hebben ze al in hun achterzak (met optredens op Noorderslag en Oerol als voorlopige hoogtepunten), en langzaam maar zeker duiken ze steeds verder richting het zuiden met hun smaakvolle folktronica (3FM, Motel Mozaïque), om nu tot een voorlopig (geografisch!) dieptepunt te komen op de Valkhof Affaire. Ze mogen dan nog nooit zo dicht bij de intimiderende carnavalsgrens zijn geweest, ook aan deze kant van de Waal kunnen al snel genoeg gewillige oren voor hun fraaie Engelstalige liedjes gevonden worden. Neem het intieme van een singer-songwriter, maar vervang alle oubollige begeleiding door een flamencogitarist, een Rhodes pianist, een celliste en een laptop vol samples en electronische drums, en dan heb je een aardig beeld van het geluid van deze sympathieke Friezen. Zowel heerlijk om bij weg te dromen, als ook een prettige frisse wind door het Nederlandse clubcircuit. Fraaie knutselelectronica die ondanks de vele laptopondersteuning nooit klinisch overkomt, maar te allen tijde iets warms en gemoedelijks met zich meedraagt. Waarschijnlijk nog het best te genieten languit liggend in het gras, al blijft het met de huidige weersomstandigheden voornamelijk bij een voorzichtige kleermakerszit. Maar het publiek in stilte meevoeren, dat lukt ze zeker. Af en toe wordt de bezwering nog onderbroken, met een over het podium kruipende geluidsman, of het soms wat onhandige Nederlandse accent van de frontman. Maar goed, kniesoor (aldus ondergetekende) die daar op let. Jean Parlette laat zich graag spiegelen aan bands als The Notwist, Tunng en The Postal Service. Hoewel die invloeden er inderdaad redelijk dik bovenop liggen, hoeft dat met de goede kwaliteit van hun composities zeker niet als een beperking gezien te worden. Wat mij betreft een meer dan geslaagde veldslag in stilte, en andermaal een bevestiging dat de Affaire dit jaar toch heel wat fraaie acts uit het hoge Noorden herbergt. Het diepe Zuiden heeft geen schijn van kans.