Zuipen, meebrullen en polonaise lopen met Sabaton

Enthousiast Non-Divine krijgt publiek niet mee

Tekst: Thomas Terlouw / Foto's: Jeffrey Brouwer, ,

Na het death metal geweld van een paar maanden geleden in Staddijk, was het nu tijd voor een ander metalgenre dat we niet zo vaak tegenkomen in Nijmegen: power metal. Het beloofde een avond vol broederlijke en heroïsche gevoelens te worden met optredens van Non-Divine, Thunderbolt en Sabaton.

Enthousiast Non-Divine krijgt publiek niet mee

De eerste band van de avond is de Arnhemse groove metal band Non-Divine. Zij hebben kort geleden hun eerste cd 'Asylum 45' via Rusty Cage Records aan de man gebracht. Na een spetterende cd-presentatie gaan ze verder en staan vanavond in het voorprogramma van Sabaton. Helaas dient Non-Divine vanavond vooral als opwarmer, het blijft bij het publiek alleen bij een licht knikkebollen en zacht gejuich. De band is daarentegen wel enthousiast en creëert een mengeling van groove en psychische dramatiek. Toch blijft het publiek vooral afstandelijk en moet Non-Divine zonder toegift het podium verlaten. Nu het publiek opgewarmd is door Non-Divine en door de kleverige hitte in de zaal, is het tijd voor echte mannelijke power metal in de lijn van Iron Maiden en Stratovarius. De mannen hebben zich Thunderbolt genoemd, maar gelukkig hoeft een slechte naam geen slechte muziek te betekenen. De muzikanten van Thunderbolt weten goed waar ze mee bezig zijn, ze hebben een zeer charismatische live performance en krijgen naar verloop van tijd een aardig deel van het publiek mee. De zanger van de band had zo in Lord Of The Rings kunnen spelen, zijn muziek wekt ook heroïsche en mannelijke gevoelens op. Net als Tolkien lijkt Thunderbolt een voorkeur te hebben voor mannelijke heroïek met nummers als 'We Will Survive' en 'Bad Boys'. Na de wat meer verheven heroïek van de vorige band is het nu de beurt aan de hoofdact van vanavond. De uit Zweden afkomstige band Sabaton weet net als Thunderbolt hoe zij op het publiek in moeten werken, maar de mannen van Sabaton creëren vooral een erg gezellige en broederlijke sfeer. Tussen de nummers door worden rare liedjes gezongen en de zanger blijft herhalen dat Nederlanders de gekste en meest bierwellustige mensen zijn. De band heeft met hun stevige maar voorspelbare speelstijl zeer duidelijk de gevoelige snaar van het publiek geraakt. Sabaton wekt al vrij snel een lust tot meezingen op en in plaats van knikkebollen wordt er nu flink geheadbangd. De band mag dan wel niet origineel zijn, wat ze spelen doen ze erg goed. Bovendien maakt het voorspelbare karakter de muziek makkelijk te happen. Dat is wat het publiek vanavond wil, zuipen en meezingen en als afsluitertje nog een polonaise.